Kalyan 1946 Ank 06 07

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 58

.
, ,
' '
.
.
.
w
ભલ પાળી રહ્યા છે. તે અલ્પ પ્રાણવાનો અહિંસા કેમ કહેવાય એ વાંચકજ કલ્પી લે. સ્પર્શ પણ વર્તે છે, સાચી અહિંસા તે અન્યને પાલક માનવી રક્ષક મટી ભક્ષક વસેલી છે. મુખસૂત્રોના ભાષણેથી નહિ, પ્રચા- બને ત્યારે તે આજના સુધરેલની) અવસ્થા રક તરીકે જગમાં ખ્યાતિ મળથી નહિ પણ તે કલ્પવાની જ રહી. સહૃદયી ક્રિયાના સંગમથી.
- અંતમાં એટલું જ કે, અહિંસાનું સાચું મરેલા ઢેરના ચામડાની બનેલી વસ્તુ- જ્ઞાન મેળવ્યા વિના પ્રચાર મોકુફ રાખવો એને અહિંસક ચીજે આલેખી પ્રચાર કરવો ઉપાસક ઉપાસનામાંથી ચૂકે, જ્યારે ઉન્માર્ગ અને બીજી બાજુએ વાંદરાં મારવાને અને પ્રચારકે પિતે ડૂબી બીજા માટે લોઢાની નાવ મરછી ખાવાનો ઉપદેશ આપો આમાં અહિંસા સમા બને છે. આરાધના ન થાય તે હરત નહિ ક્યાં રહી? નજર ફેરવતાં સ્વાર્થની પિશાચ પણ વિરાધનાથી તો અવશ્ય ચેતવું જ જરૂરી છે. વૃત્તિઓ સિવાય કાંઈ જ ભાસતું નથી. “ઢેર સાચી અહિંસા એ આત્મગુણ ફુરવવાને આપણે ઉપયોગી છે માટે એમને જીવાડવા, મંત્ર છે, મુક્તિ માર્ગની નીસરણી છે. સર્વ બિચારા વાંદરાઓ ઉપદ્રવ કરનાર છે, માટે ભાષિત વિરતી ધર્મનું પ્રથમ પગથીયું છે. હણવામાં અહિંસા ધર્મ સચવાય છે” એને સત્ય માર્ગે સહુ વળે એ જ અભ્યર્થના.
તરૂણ-વીરને– વીર તરૂણ તું કર તૈયારી, ખુલ્યાં સેવાનાં દ્વાર; નિદ્રામાંથી જાગૃત થઈ જા, પલ પલ છે પિકાર; નિસ્વાર્થ સેવાને ફલે, ધન, તન, મનના સાટે આલે; સેવા સુધાનું પાન તું કરી લે, જીવનને ઉદ્ધાર–વીર સેવી અટવીના ખાડા ટેકરા, વિઘ-મૂહના પહાડ ડુંગરા; સત્યવંત તું આગળ ધપ જા, ખીલી વસંત બહાર–વીર, સમાજજતિની કુસંપ આગે, શાન્ત કરી કહે જાગો જાગે; સુસંસ્કારી જીવન બતાવી, વહે ગૌરવ ગુલજાર–વીર જૈન સિદ્ધાંતનું રક્ષણ કરવા, કુયુકિતથી જાલને હરવા; મધુર–વાણીથી સત્ય પોકારી, સાધો જન સહકાર–વીર જૈનશાસન-કૌસ્તુભ ચમકાવો, જુઠ દીવાલને હચમચાવે; ઉત્સાહી બની ધર્મ ગીતને, ઘર ઘર જઈ લલકાર–વીર સહિષ્ણુતા ભૂમિપર રહીને,જીન આજ્ઞા-ધ્વજ હાથમાં લહીને, લાખ વિરેધીમાં પણ કરજે, નિડર થઈ પડકાર–વીર મતભેદમાં ગોથાં ખાતી, મને ભેદ ખત્રે અફડાતી; બની શુકાની જન-સ્ટીમરને, નાવડીને હંકાર–વીર
શ્રી અરેય