Jain Yug 1984

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference

Page 585

શ્રી અવંતી સુકમાલ કાવ્ય હરિગીત.
નહીં કરીશું ખલેલ હમે જરી કુંવર:
દરશ પામી હમે થઈશું સુખી સુણ, ચક્રિને બલદેવ વાસુદેવ સુખડ પામીયાં વસી ગૃહે અભિલાષ પુરી કરે સંયમ પ્રસાદથી દુઃખ કંઇ કેટતણું દૂર થયાં. હતજીવન અથવા તમ આશ્રિત. અર્જુનમાલી, દઢ પ્રહારી એ જહાજથકી તય કુંવર:– ચિરકાલવાંછિતમુક્તિ પુરિને એજ સાધનથી વર્યા.
જ્યહાઁ હું જઉં તમ સર્વ ચલો ત્યહીં નથી વહાર કરતું કોઈ મૃગકુરંગ કરી જંગલે
વસતી વસ્તુ જ્યહીં ત્યહીં છાંયડી થઈ રક્ત નિજવ્યાપારમાં બનીને સુરક્ષિત એ ફરે ગ્રહુછું હું વીરદેવની વાટડી રે તેમ ફરશું આત્મબલરક્ષિત થઈને પે હમે
અનુસરી અભિલાષ કરો પુરી. વીરપુત્ર થાવા ઈચ્છતાને ભય નહી કોઈ સ્થલે.
કરી નિરૂત્તર સર્વ સ્ત્રીઓને કત વિલંબિત.
સ્વજનની ભરી આંખડી અશ્રુથી
શિવપુરી પ્રતિ પ્રસ્થિત યોધ એ વિતવણી સહુ વ્યર્થ વહી ગઈ
રહી અલિપ્ત સત્ વચને થકી. અનુમતિ નવ માત દઈ શકી વિષ્ણુ અનુમતિ સંયમ નહી મલે”
શિખરિણું. “વિણ સુસંયમ સાધ્ય નહી લે.” *
ઈંધી આજ્ઞા અંતે યમિતદુઃખઆક્રાન્ત-વચને ' ચિર વિચારથી લાભ અલાભના
અને આશિસ દીધી “સફળ તુજ આશા સુતા થશે” છુરી સુયુક્તિ મલી ગઈ કામના
“અનેરાં સંયમનાં કઠિન પદ આરૂઢ તું થજે કિધુંજ વેશ તણું પરિધાન ને
“ગુરૂની કૃપાથી સહુય તુજ વાંછિત ફલશે.” કુંવર મૂર્ધજ લોચ કરી રહે.
અનુના માતાની ગ્રહી સુત ગુરૂ સાંનિધિ - કુંવરના દઢ સંયમ રાગથી
સૂરિએ સૌ સાખે વ્રત દઇ મહા દીક્ષિત કર્યો જનની આશલતા બલી ખાખ થઈ
“મૃદુ છે સુત હારે, ગુરૂજી!” વદી રહી એમ ભદ્રા ભરસુયૌવન માં સ્ત્રીઓ તણી
“જરૂર એ જાળવજે દુઃખ જરીય એણે નથી દિઠાં.” સદ્ભય આશ હતાશ થઈ ગઈ.
દુહો. તદપિ નમ્રસ્વરે વિનતિ કરે
સુતને એમ સિધાવીને મુક્તિપદ વીરવાટ સકળ નારીત સમુદાય જે
શ્વશ્ર સહવધુ ગૃહભણ આવી વદન ઉચાટ. પ્રતિનિધિ સમી સ્ત્રોગણમાંહી જે,
(લગભગ) શંકરાભરણું. વદી રહી, વિનવી રહી છીપને.
એજ ઉધાનભૂષિતપ્રાંગણ હતું સ્ત્રીમુખ્યા
સ્વર્ગસ્પર્શ રહ્યું સુખ સદન એ રહ લતા અવલંબીજ વૃક્ષને
રત્નમણબિંબરાજીત આવાસ એ તદ ગયે ભૂમિનીપર શેષતી
સ્વજન સ્મૃતિકર થઈ દુઃખદ થઈ ગયું. જીવન સાર હતાં પિયુજી હમે
હર્ષહિરોળમાં સર્વ હિંચોળતાં તમ ગયે થતી વ્યર્થ જ છંદગી.
એક નર એક આશ્રય ગ્રહીને કરી દયા પ્રિયનાથ ! હમ પરે
આજ એ વીર સંયમ ગ્રહણ કારણે નહીં ફરે ? કદી બેલ્યું નહીં ફરે ?
સુખસ્મૃતિસર હૃદય જોકતાંતાં. જીવન શ્રેય તણું સન્માર્ગને
ઘરગતપુત્રવાર્તા શ્રવણપટ થતાં અનુસરે પ્રિયપ્રાણ રહી .
હદય જે માતાનું અતિ ધડતું