Jain Sazzaya Sangraha

Author(s): Sarabhai Manilal Nawab
Publisher: Sarabhai Manilal Nawab

Page 518

શ્રી શીલની સજઝાય
[૪૬૧
અસુર સવારેને અગોચર, એકલાં નવિ જાઈયેં;
સહસાતકારે કામ કરતાં, સેહિજે શિયલ ગમાવીયે.-૨ ચાલ–નટ વિટ નર શું રે નયણ ન જેડીયે; મારગ જાતાં રે
આથું ઓઢીયે. ઉથલ-આવું તે ઓઢી વાત કરતાં, ઘણું તે રૂડા શેભર્યો,
સાસુ અને માંના જણ્યા વિના, પલક પાસ ન ભર્યો; સુખ દુઃખ તે પુન્ય સારૂ, પણ કુલ આચાર ન મૂકીયે,
પરવશ થાતાં પ્રાણ તજીયે, શિયલ થકી નવિ ચૂકી.-૩ ચાલ-વ્યસની સાથે રે વાત નવિ કીજીયેં, હાથે હાથે રે
તાલી નવિ લીજીયે. ઉથલ-તાલી ન લીજે નજર ન દીજે, ચંચલ ચાલ્ય ન ચાલી,
વલી દ્વેષ બુધે વસ્તુ કેની, હાથ ન ઝાલીયેં; કેટિ કંટ્રપ રૂપ સુંદર, પુરુષ પેખી નવિ રાચીઈ,
તે તણખલા ગણી તોલે, ફરી સામું ન જોઈયે. ૪ ચાલ-પુરુષ પિયારો રે વલી નવ વખાણીયે; વૃદ્ધ તે યે પિતા
સમોવડ જાણીયે. ઉથલ-જાણી પિઉ વિના પુરુષ સઘલા, સહદર સમવડે,
પતિવ્રતા ધર્મ જોતાં, નાવે કેઈ તડો વડે; કુરૂપ કુષ્ટિ કુબડેને, દુષ્ટ દુર્બલ નર ઘણે,
ભરતાર પામી ભામિની તે, ઈંદ્રપે અધિક ઘણો. ૫ ચાલ-અમરકુમારે ? તજી સુરસુંદરી, પવનંજયે રે
અંજના પરિહરી, ઉથલ-પરિહરી રામે સીતા વનમાં, નલે દવદંતી વલી;
' મહા સતીજી પ્રબલ કન્ટે, શિયલ થકી તે નવિ ચલી;