Jain_Satyaprakash 1953 08

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 6

૧૯૬ )
શ્રી. જૈન સત્ય પ્રકાશ
6
[ વર્ષ : ૧૮ નથી, ” આ પણ તેમના અભ્યાસની અવ્યાપકતા સૂચવે છે. સ્ત્રીમુક્તિ, સર્વજ્ઞભેાજન, સવઅચારિત્ર્ય, મૂલ આગમપ્રામાણ્ય, પ્રાયશ્ચિત્તપ્રકરણ, વગેરે અંગે મહાન સૈદ્ધાન્તિક મતભેદ છે બને પક્ષની જુદાઇની શરૂઆતનાં કારણા પણ અંતે પક્ષના શાસ્ત્રોમાં વર્ણવેલાં મળે છે, શ્રી. ટીકેકરે મહાવીરસ્વામીના બાલપણામાં ગાંડા હાથીના અધિકાર મૂકયો છે. પણ તેના બદલે બાળક સાથેની આમલકીક્રીડામાં મેાટા સાપને અધિકાર આવે છે; તેમ મહાન પશાયના પ્રસંગ પણ આવે છે.
પૂછી લેખકે જે લખ્યું કે, · પ્રભુ મહાવીર ત્રીસ વરસ જે ધરમાં રહ્યા તે પોતે આગળ શું કરવાના છે, તેનુ` કાંઈ પણ ચિહ્ન બતાવ્યા વિના રહ્યા.' આ કથન પણું ઠીક નથી. કેમકે ભગવાનના માતાપિતા વગેરે કુટુબીએ જાણે છે કે આ તી કર થવાના છે તેથી ચારિત્ર્ય લઈ જિક્ષુ ખતવાના છે. ધરમાં ભગવાનનું જીવન જ ખાલપથી વૈરાગ્યભયુ" છે, માટે તે પ્રભુને લગ્ન કરવાનુ` સમજાવતા માબાપને કેટકેટલી મહેનત પડે છે.
"
"
લેખક જે લખે છે કે, “ મહાવીર ૭૦ વર્ષ સુધી સંસારમાં રહ્યા, તેનુ` માટે ભાગે કારણુ એ કે સ'સાર છેડવાની અને ચારિત્ર્ય લેવાની લગની એમને ઉષ્ટ નહોતી, ” એ પણ અયુક્ત છે કેમકે પ્રભુ તા આજન્મ મહાવિરાગી છે. માત્ર માતાપિતા અકાળ મૃત્યુ ન પામે એ માટે ધરમાં રહ્યા છે. તીથકા જન્મથી અધિજ્ઞાનવાળા હોય છે. તે આવું જાણુવા છતાં દીક્ષા લે અને અન થાય એ એમના જીવનમાં અનુચિત ગણાય, તેમ જ માતાપિતાની તેથી દુર્ગંતિ થાય એ પણુ અનિચ્છનીય ગણાય; માટે જ પ્રભુ રમાં રહ્યા હતા.
'
આગળ લેખક લખે છે કે, “ મહાવીર તપ દરમિયાન વસતિથી દૂર રહેતા, કેમકે એમણે પૈાતે પેાતાની જાતને લાકમાં માન્ય બનાવી હતી. કારણ કે કાં તે! એ વચ્ચે રહિત હતા અથવા પોતે કદરૂપા અને મેલા દેખાતા હતા. આ લખાણ દલીલ વિનાનું છે. કેમકે જો વસ્ત્ર રહિતપણાથી અગર કદરૂપા કે મેલાપણાથી વસતિમાં નોતા આવતા, તેા કૈવલ્યદા પછી શી રીતે આવી કથા? ખરી રીતે કારણ જુદું છે, તે એ કે પોતે ધ્યાનસાધના માટે એકાંતમાં રહેતા. વળી, સન થયા પહેલાં તેઓ કાઈને ઉપદેશ આપતા પણ નહિ
આગળ લેખક અહુ વિસ્મયકારી લખે છે કે, “ મહાવીરે તપસ્યાથી જ્ઞાનરૂપે ચાસ શું મેળવ્યું, અગર શું નવું શિક્ષણ ઉપદેશ્યું તે સ્પષ્ટ જણાતું નથી. ” લેખક એટલું જાણુતા નથી કે મહાવીરે તપસ્યાથી જ્ઞાનાવરણુ કમ ખપાવી લોકાલેક-પ્રકાશ કેવળજ્ઞાન મેળવ્યું. એથી જગતમાં સર્વકાળના સર્વાંપદા અને પ્રસ'ગાને જાણનારા બન્યા. એમાં જીવાનાં પાં પણ કૃત્ય, ભાજન, સ’સારમાં ભ્રમણ વગેરે સર્વ બનાવા તથા જગતના જ દ્રષ્યેાના વિવિધ લાવાનુ સાક્ષાત્કન આવે છે. આમાં શું જાણ્યું એ કશું અચાસ છે? ત્યારે એમણે નવું શિક્ષણ શું ઉપદેશ્યું એ સ્પષ્ટ જણાતું નથી એ કથન પણ ખાટુ' છે. કેમકે શાસ્ત્રો કહે છે કે જગત મિથ્યાત્વ, અવિરતિ, કષાય વગેરેના લૌકિક જીવનમાં પડેલુ હતું, તેને પ્રભુ મહાવીરે સમ્યક્ત્વ, વિરતિ ( વ્રત), ઉપશમ વગેરેનું નવું શિક્ષણ ઉપદેશ્યું.
અલબત્ત, કાઈ પણ તીર્થંકર પૂર્વના તીર્થંકરથી નવું કહેતા નથી, કેમકે તીથ કર માત્રને શ્વેતાના અનત જ્ઞાનમાં જે આત્મહિતના માર્ગ પ્રત્યક્ષ દેખાય છે, તે સત્સંગાપાંગ બધા ઉપદેશવાના હોય છે. પરંતુ લાકમાં આવી ગયેલો અજ્ઞાનતા અને પ્રમાદને હઠાવવા નવા તીર્થંકર પુનઃશાસન સ્થાપના કરે છે, અને વર્તમાન જગતની દૃષ્ટિએ ના ઉપદેશ કરે છે.
ઉપર્યુક્ત હકીકતાને ધ્યાનમાં રાખી લેખક ભગવાન મહાવીરના ચરિત્ર વિશે વિચારે તા માવી ભલા થવાના સાવ આછા રહે