Jain_Satyaprakash 1953 08

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 18

૨૦૮ ]. 'શ. જન સત્ય પ્રકાશ
[ વર્ષ ૧૮ વિસિ કી કે સેમસંરગણિને “સૂરિ' પદવી આપે. અને મને એ અંગે ઉત્સવ કરવાની અનુજ્ઞા આપે. વિજ્ઞપ્તિ સ્વીકારાતાં એ ગૃહસ્થ નગરને અને પિતાના મહેલને શણગાર્યા. શુભ
તે દેવસુંદરસૂરિ એ ગૃહસ્થને ત્યાં શિષ્યો સહિત પધાર્યા. અને એમણે જિનપ્રતિમા સહિત નદી માંડી, ભેરી, બુગક અને મૃદંગના અવાજ સંભળાવા લાગ્યા. ધવલમંગળને મધુર અવાજ ગૂંજવા લાગ્યો. એ સમયે દેવસુંદરસૂરિએ નંતિસૂવને પાઠ કરી સોમસુંદર મહિને સરિ-મંત્ર આપ્યું. તેમ થતાં વિ. સં. ૧૪૪૭ માં એ ગણિ સુરિ બન્યા. એ સમયે નરસિંહે શ્રીસ અને સત્કાર કર્યો અને યાયને દાન દીધું. વળી સુખભક્ષિકા, માદક, સેમાલ, વડાં, લાપસી, ખાજા, કુર, દાળ અને ઘાળ વડે સંધને જમાડ્યો.
છઠ્ઠા સર્ષના પ્રારંભમાં વૃદ્ધ ગુરુના સ્વર્ગવાસની અને સેમસુંદરસૂરિ મૂછનાયક થયાની હકીકતા રજૂ કરાઈ છે. ત્યાર બાદ એમની પ્રશંસારૂપ પડ્યો છે. પછી “સમેલ’ સરોવરનું અને એ સરોવરવાળા નગરનું મનોહર વર્ણન છે. ત્યાર પછી એ નગરના દેવરાજે એક વેળા એના અનુજ હેમરાજની અને ઘટસિંહની સંમતિ લઈ વાચક મુનિસુંદરના સરિ–પદના મહાત્મવાર્થે પુષ્કળ ધન ખર્યું, એ વાત રજૂ કરાઈ છે. પ્રસંગવશાત એ મુનિસુંદરની બુદ્ધિ, સહસાવધાનતા ઈત્યાદિ ઉલ્લેખ છે. દેવરાજે સંધપતિ બની મુનિસુંદરસૂરિની સાથે શગુંજ્યની યાત્રા કરી, એમ કહી આ સર્ગ પૂર્ણ કરાયા છે.
સાતમા સગની શરૂઆતમાં “ઈલદુર્ગ” નામના નગરનું વર્ણન છે. ત્યારબાઈ એ ઉલ્લેખ છે કે એ નગરના રણમલ્લ રાજાને શ્રીપુંજ નામે પુત્ર હતું. એને વછરાજના પુત્ર વિદ તરફ સદ્દભાવ હતો. એ ગાવિંદે કુમારપાલ-વિહારને ઉદ્ધાર કરાવ્યો અને આગળ જતા પિતાના પુત્ર શ્રીવીરની સંમતિથી સમસુંદરસૂરિને હાથે ધામધૂમપૂર્વક જયચન્દ્ર વાચકને “સૂરિ' પદ અપાવ્યું. પછી એ ગેવિંદ સંઘપતિ તરીકે શત્રુજય ગિરનાર,
પારક, અને તારણગિરિ (તારંગા )ની યાત્રા કરી પિતાને નગરે પાછો ફર્યો ત્યારે એના પુત્ર શ્રીવીરે એને સત્કાર કર્યો. એ ગોવિંદને તારણગિરિ ઉપર અજિતનાથનું નવું બિંબ
પન કરાવવાની ભાવના થઈ એટલે એણે અંબિકા દેવીનું આરાધન કરી એની પાસેથી વરદાન મેળવ્યું અને એ દ્વારા યોગ્ય શિલા પ્રાપ્ત કરી. પછી એની પ્રતિમા ઘડાતા એણે સેમસુંદરસૂરિને હાથે એની પ્રતિષ્ઠા કરાવી.
આઠમા સર્ગના પ્રારંભમાં કહ્યું છે કે સેમસંદરસૂરિ વિહાર કરતા કરતા દેવકુલપાટકમાં વિષયાં. ત્યાંના સંઘપતિ નિબે કે જેણે ખાગહરી નામના નગરમાં જિનમંદિર કરાવ્યું હતું, એણે પુષ્કળ દ્રવ્ય ખચી ભુવનસુંદર વાચકના “સૂરિપદને અંગે મહત્સવ કર્યો. પછી એ નવીન ચાચા કર્ણાવતી ગયા ત્યારે ગુણરાજે પ્રવેશોત્સવ કર્યો. એના ભાઈ આ પાચાર્ય પાસે દીક્ષા લીધી. આગળ ઉપર એ રાચાર્યે શત્રુંજયમાહા વાંચી સંભલાવ્યું. એ ઉપરથી ગુણરાજે નિયમ લીધો કે જ્યાં સુધી હું ધામધૂમપૂર્વક શjયે જઈ આફ્રિાથને પ્રણામ ન કરું ત્યાં સુધી મારે દહીં-દૂધને ત્યાગ છે. “દીપાલિકા–પર્વ' આવતાં તીર્થયાત્રા માટે એણે તૈયાર કરી. અહિમ્મદ પાદશાહે કબહિ વગેરે માણસે સાથે એને લિબ વસ્ત્રોને પોષાક આપે. વળી પિતાની વા( ધા)રગતિ આપી અને હજારો સુભ રાખે. વળી સજાને લાયક નફરી વગેરે વાઘ આપ્યાં.
૧ આને અર્થ જાણ બાકી રહે છે.