Jain_Satyaprakash 1945 06

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 15

અંક ]
પ્રસ્થાન ભેરીના ઉચ્ચ સ્વરી આમ ત્રણે. રમી રહ્યું છે સૌના મ્હાંયે વસન્તપુર અને એનું વાણિજ્ય. કરી દીધું છે પ્રયાણુ વસન્તપુરગામીઓના ઉત્સાહે, એમના પ્રયાણુથી ય પહેલાં. ખેલી રહ્યો છે બિરૂદાવલી
શ્રીમાન શ્રીધન સાવાહના ઉત્સાહની એ સૌના હૈયાનેા ઉત્સાહ. આવી ચડે છે કાઈક જ તક મનુષ્યના માંધા જીવનમાં કલ્યાણુને કલ્યાણ સમર્પવામાં. ધન્ય પુણ્ય સમય છે અત્યારના આ ધન સાથે વાડુને માટે. પાવન કર્યાં એચિતા હતા સુપાશ્રય પ્રદેશ
આચાય શ્રી ધર્માંધાશે.
X
હતા એ માનવ જાતના
મહાન ધર્માચાય શ્રી ધધેાષ. જીવન સમસ્તની સમાનતાના શાસક, તે સ ષ્ટિએના સાપેક્ષ સંગ્રાહકશ્રી જૈનશાસનના એ હતા એક જવાબદાર સુયેાગ્ય પ્રતિનિધિ. જળહળી રહ્યું હતું એનું પુણ્ય રેખાએથી અંકિત અને પ્રવર લક્ષણાથી લક્ષિત વિશાલ બન્ય ભાગ્યસ્થળ. નીતરી રહ્યાં હતાં કરુણાનાં અમી એની કારુણ્યભરી આંખમાંથી. આકર્ષીણીય ભવ્યતા હતી એના સૌમ્ય મનહર મુખારવિન્દ્રમાં. પ્રતાપને પાડતી હતી
એની બ્રહ્મતેજસ્વી કાયા સાવાડના સુસુન્દર પરગૃહાંગણે. પ્રકાશને ફેંકી રહ્યો હતા એ
*
*
થલ થાય ત્યા
X
પ્રતિભાથી પ્રકાશતા
જ્યેાતિય ર
ઊડીને સામે પગલાં ભરી રહ્યો હતા યારના ય ન સાથે વાહ
ઉમળકા ભરેલાં સ્વાગત કરવા. સાદર ને સવિનય
સમો ઉચિત આસન આચારના એ આચાય ને એણે ઔચિત્યને અનુચરતી વિનીતવૃત્તિથી. કદી ય દૃષ્ટિપથ ન પડી હતી આવી પુણ્ય પધરામણી
સા વાહના પાતાના જાગતા જીવનમાં. અજાણ્યા હતા એ ઊતરેલી આ મહાનુભાવતાને. પણ સમજ્યા વિના ન રહે સુમહાનુભાવાના માહાત્મ્યને શુભાત્માની અંતઃકરણ વૃત્તિએ. પૂછાયાં આગમનનાં કારણ ઔચિત્ય તે આતિથ્યભાવથી. યાચના કરી આચાયે સાવાહની સ્વાભાવિક ઇચ્છાનીઃ– “ સાની સાથે વહેશે વસન્તપુરના લાંબા ને વિકટ પ્*થમાં અમારા સાધુસં‰નાં
સદા ય વહેતાં સાધુતાનાં જીવન. તમારા સાથના ટેકાએ
નહિ નડે. અટવીના અપવાદો અમને. અત્યુત્ક્રુષ્ટ મોંગલને વરે
તમારા સા તે વસન્તપુરની વસુધા.”
×
×
*
| ૧૭૦
ભાષાના ભગવાન હતા
આચાય શ્રી. ધમ ધાય, તેમની વાણીના વર્ણ વણે તરી આવતી હતી મીઠાશ ને કત ય્ પૂર્વકની~~~ અપૂર્વ નિરીહતા તે નિરપેક્ષતા, એ મહિમાના સરવરીયામાં