Jain_Satyaprakash 1945 06

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 21

કેટલાંક પ્રાચીન એતિહાસિક સ્થાને વિચારોની પરંપરાએ
કેવી ને કેટલી છે એમાં સ્તબ્ધ થયેલે તે
સુવ્યવહારિક ગુણસુન્દરતા ! ચિન્તાગ્રસ્ત બન્યો હતો.
કેવા ને કેટલા છે મનહર એના એ ચિતાથી અળગો કરીને
પ્રાથમિક મૈત્રાદિ ભાવોના ભાવ! વાત્સલ્યભરી મીઠડી માની જામ
ભલેને સૂતે છે એ સાર્થવાહ, ખેાળામાં લઈ લીધે તેને નિદ્રાએ.
પણું અંતરથી ચેતનવંતો છે, ઉપરના મજલે ચડ્યો નથી તે
એ અંતરાત્માના પ્રતિ ઓળંગી ક્રિયાશક્તિનાં સામાન્ય પગથી. સ્વામીને વફાદાર શ્વાનની મ. આવ્યો નથી એ હાલ
હમણાં જ મટી જશે ! નિર્મળતાની નીચલી ભૂમિકાએ.
એની નિદ્રાની અજ્ઞાનતા પામ્યો નથી એ
અને રાતની મિથ્યાત્વમલિનતા. જોઈતા વિશેષ પ્રકાશને.
જોતજોતામાં પ્રકટશે ઊભો છે હજી એ
નિર્મળતાની સાથે સુપ્રકાશ જેન–પ્રાસાદના દ્વારની સન્મુખ.
એના આત્માની અમર સૃષ્ટિમાં. એમાં પ્રવેશ કરવાની,
આ છે અનુપમ વિસામે એ નિર્મળતાના પ્રકાશને
નિર્મળતાને પ્રકાશતી આવિર્ભાવ કરવાની સુશક્તિ
અપૂર્વલભ્ય પહેલી ભૂમિકામાં પહોંચવાને. અને અપૂર્વ ભાવુક્તા હતી
સુખે સુવો! મિથ્યાત્વનું આછું મલિનપટ ધરાવતા
મહાનુભાવ ! સુખે સુવો! એ અણમેલ મહારત્નમાં.
(ચાલુ) કેટલાંક પ્રાચીન ઐતિહાસિક સ્થાનો લેખક-પૂજ્ય મુનિ મહારાજ શ્રી ન્યાયવિજયજી (ત્રિપુટી)
(ગતાંકથી ચાલુ) ચાણસ્મા–મેં હારીજના પરિચયમાં જણાવ્યું હતું કે હારીજ જૂનું અને પ્રસિદ્ધ શહેર છે. તેમજ અહીં બહુ જ પ્રાચીન ભવ્ય જિનમંદિર હતાં કે જેનાં પ્રાચીન અવશેષો
ડાંક ઉપલબ્ધ છે. તેમાંયે ગામબહારના કેવલાસ્થલીના ગુસૂતિ વગેરેના લેખો જોતાં હારીજનું સ્થાન જરૂર મહત્ત્વનું જ હશે. હારીજથી નીકળી કંઈ થઈ ચાણસ્મા જતાં મોટા મંદિરના પાછળના એક મકાનમાં એક શિલાલેખ હતો કે જેને ત્યાંના શ્રીસંઘે બહુ જ સાચવીને સંતાડી રાખ્યા હતા. આ લેખની વાત નીકળતાં અમે ત્યાં જઈને જોયો અને તેની નકલ કરી લીધી. પરિકરની નીચેની ગાદી ઉપર લેખ આ પ્રમાણે છે: (૧) ૧ સંવત ૨૪૭ x xx શુરિ ૨૦ શુ T
(मा) रुलाग्रामे हारीजगच्छे श्रीपार्श्वनाथदेवजક ૧ હારીજ ગચ્છના આચાર્ય મહારાજોએ પ્રતિષ્ઠિત મૂતિઓના લેખે નીચે આપું છું જે વાંચવાથી આપણને પ્રતીતિ થાય છે કે હારીજગ૭ એક પ્રભાવશાલી ગચ્છ થઈ ગયો છે અને તેમાં પ્રાભાવિક આચાર્યો થઈ ગયાં છે.
R. ૪૨૪ વર્ષે હૈ. પુરિ જે ડસવાઢ શાવે નરી() મા નામ