Jain_Satyaprakash 1945 06

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 20

૧૮૨ ]
શ્રી જૈન સત્ય પ્રકાશ
[ વર્ષ ૧૦
કાર્યસાધક વર્ષો જોગાં ઉટજે. જીવવું પડે ભાવિ કલ્યાણકામીએ દેશકાળાદિ પર દીર્ધ દૃષ્ટિ રાખીને. કલ્યાણ કરે છે સાદાં જીવન
સૌ કોઈને સદાયને માટે વિશેષતઃ પરાવલંબી દુઃખસમયે. સ્થિરતા કરી આચાર્ય ધમષે ય સુસંયમી મુનિગણ સાથે, માણિભદ્ર સમર્પેલાનિર્જતુ કુટીરના ઉપાશ્રયમાં.
ગરીબ તવંગર સૌને સરખી રીતે પાલન કરતો હતો ધન સાર્થવાહ. જોઈતું પૂરું પાડતો હતો, હેય તેનું રક્ષણ કરતા હતા, એ પિતાની ફરજ સમજીને. આશાની નજરે સૌ તેને જોતા, પિતાની નજરે તે ફરજને જ જોતો. લેકે તેને સાર્થને સ્વામી માનતા, તે પોતે પિતાની જાતને સાર્થને સેવક માનતે. પ્રયાણ કર્યું ત્યારથી જ સાર્થના આખા સંચાલનને બહુ બારીક દૃષ્ટિથી નિહાળતો હતું તે. પ્રત્યેકના સમાચાર મેળવતો તે માણિભદ્ર અને બીજા વિશ્વસ્ત જનથી. કેઈને યાચક ન બનાવતે યાચના કર્યા પહેલાં અર્પણ કરીને. હીણપત માનતે હતો તે પિતાને શેઠ સ્વામી મનાવવામાં. સૈની મુસીબતે સાંભળવામાં ઘડીઓના ઘસારાને ન ગણતો તે. સની તક્લીફને તે પિતાની તકલીફના માપે જ માપ. સના સ્નેહને જીતવાના કરતાં પિતાને સ્નેહ સમર્પવામાં
તેને અતીવ મોજ હતી. સિાની અનુકુળતાને હિસાબ હતો તેના હૈયાના ચોપડામાં, નહિ કે દ્રવ્યની ગણતરીને. અતી મહાન હતો આ સાથે વસ્તીને વાહનોના પ્રમાણમાં. વિશેષ વીત્યો હતો સમય તેના પ્રયાણકાલથી. વળી લાંબો વર્ષનો સમય વટાવવાને હતો અસ્થાને. તાણ પડવા લાગી મુસાફરીને યોગ્ય અન્નાદિની. અછતમાં કંદમૂળાદિથી ય નિર્વહતા કેક અતિશાણું સાર્થના સજજને. દુસ્થતાને ટાળવા ઉપાયો યોજાયા હતામાણિભદ્રાદિથી. આ વાતને વિદિત કરવા, અને અવિશષ્ટ કાલને માટે વિશેષ મંત્રણું કરવા, માણિભદ્ર આવ્યો શેઠની સમીપે એક રાત્રિની શરૂઆતના સમયે. સાર્થને ભેગવવી પડતી હાડમારી ધ્યાનપૂર્વક સાંભળી સાર્થવાહ. પરિચિત થયો સર્વ પરિસ્થિતિથી એ, ને સૂચન કરાયાં કેટલાંક. પણ એથી ય એને પૂરતે સંતેષ ન હતો. માની એણે પહાડના સરખી થડી ય એ હાડમારીને. સાર્થનાં દુઃખોને એણે પિતાનાં જ દુઃખ માન્યાં. મનાઈ પોતાની જ વિષમતા કુદરતે કરેલી એ વિષમતા. અધૂરી લાગતી હતી એને પિતાના તરફથી કરાતી અનુકુલતાઓ. વધારે અનુકુલતાઓ યોજવાના