Jain Sahityana Kavya Prakaro Swaroop ane Samiksha

Author(s): Kavin Shah
Publisher: Shrutnidhi Ahmedabad

Page 364

પ્રકરણ-૭
૩૪૫
પામર ઉપર પ્રીતિ નહિ, કરી ક્રોધ રોવરાવે છે ઘર ખોરડાં તો કબજે કરાવે, ધર્મને નિંદાવરે
|| શ્રી II આડ પીલાવે ને હાડ પીલાવે, પૂરાણાં ઝાડ કપાવે છે. કણ તણા કોઠાર ભરી, ત્રસ પ્રાણીના પ્રાણ તપાવે રે | શ્રા. ll૧ના જીવહિંસાના ધંધા કરે, અંધા થઈને દુઃખ ઉપજાવે છે. ઉજવળ ધર્મને એબ લગાડી, મનમાં તે મલકાવે રે || શ્રા. ||૧૧|| ભર વરસાદમાં ઘર ઉકેલી, આરંભ અધિક ચલાવે છે. પાણા ખાણેથી પાણા કઢાવે, ચુનાની ભઠ્ઠીઓ જલાવે રે || શ્રા ||૧૨|| ધર્મના કામમાં ધંધ મચાવે, અપશબ્દ મેઘ વરસાવે . સાધર્મિ સાથે સંપ નહિ, હાથ કરીને ધર્મ ફેલાવે રે || શ્રા, ૧૩. જૈનધરમ કરવાનું ઠેકાણું, સાધુજી કહી સંભળાવે છે. શાસ્ત્ર પ્રમાણે શિક્ષા દિયે, કર્મહીણાને કેમ સુહાવે રે | શ્રા૦ ૧૪ નિર્થક નીરને કોણ વલોવે, કોણ કૂશયા ઓઘાવે છે. ખોડી કહે રૂડા શ્રાવક ઘણા, એવા પીતળને કોણ તાવે || શ્રા ||૧પી ઇતિ
૧૯. વયણાં સારી સુ૩િ મેરે સ૩પુરૂ વI | સુo | अमृत मीठे अत्यन्त सरस वांवे सिद्धांत । मंजन मन की भ्रति चित्त होत वयणा ॥ सु० ॥ १ गावत वयराडी रागइ आला पइश्री संघ आगइ वांसुरी मधुरी वागइ सुख पावइ सयणा ॥ सु० ॥ २ श्री जिन सिंघसूरि केख्यां दुख गये दूरि समयसुन्दर सनूरि हरखे नयणा ॥ सु० ॥ ३
२०. दोहा इकडिन अकबर भूपति इम मारवई मंत्रीसर कर्मत्वंउ सुडाखइ । तुम्ह गुरू सुखियइ गुज्जर खंडइ सिद्ध पुरुष सुप्रताप अखंडइ ॥११॥ वेगि बोलायउ लिखि कुरमाणं आउर अधिक देइ बहु माखं