________________
ગાંવ નગર પુર પાટણ પાડે,
તિણુરો હવૈ એક નિકાલજી ! કતિહાં સાધ સાધવી નહીં રહે ભલા,
આ બાંધી ભગવન્ત પાલજી . સા. એ ૭ . એકણ દરવાજે સાધ સાધવી,
જા નગરી બારજી તે અપ્રતીત ઉઠે લેક મેં,
કે વરત ભાગે હુ ખુવારજી છે સા. ૮ -જુદો જુદો નિકાલ છે તે પિણ,
કેઈ જાવૈ એક દરવાજજી ધેિઠા હટક ન માને કિરી,
વલે ન માને મન મેં લાજજી છે સા. ૯ છે એક નિકાલ તિહાં રહિણે ઈ વરજે.
તે કિમ જાએ એક દુવારજી.' એ બહતુક૯પ રે પહિલે ઉશે,
તે બુધવત કરો વિચારજી | સા. ૧૦ ગૃહસ્થને ઘર જાય ગોચરી,
જે જડિયે દેખે દુવારજી તિહાં સુધ સાધુ તે ફિર જાય પાછા,
ભાગલ જાવૈ ખેલ કિંવારજી છે સા. ! ૧૧ છે કેઈ ભેખધાર્યો રે એવી સરધા
જે જડિયે દેખે દુવારજી તે ધણું તણી આગન્યા લઈને
માંહિ જાવે ખોલ કિંવારજી | સા. ૫ ૧૨
