________________
( ૨૩ )
પ્રકરણ બીજું
ઉપદેશ સાર.
૧૭૧ યા—જયણા, સદા પાળવી. કેાઈ જીવને દુઃખ પીડા થાય તેવું કઇ કદાપિ જાણી જોઇને કરવું કરાવવું નહિ. ૨ અસત્ય ખેલવું નહીં—કેમ કે તેથી સામાને આપણા ઉપર અવિશ્વાસ આવે; જેથી કદાપિ સાચુ' પણ માર્યું જાય.
૩ ચારી કરવી નહીં—ચારી કરનાર કદી સુખી થાય નહીં. ચારીનું ધન રે નહિ. ચારના કેાઈ વિશ્વાસ • કરે નહીં, ચારને ક્રમેાતે મરવું પડે, ચાર હમેશાં સ’તાતા રહે? હરાયા ઢારની જેમ તેને સતેષ વળે નહિ, ૪ છીનાળી પણ કરવી નહિ—પરસ્ત્રી ગમન તેમજ વેસ્યા ગમન ભાઇઓને અને પરપુરૂષાદિ ગમન મેનાને અવશ્ય વર્જવા ચેાગ્ય છે. આવું કમ લેાક વિરૂદ્ધ હેડવાથી નિંદાપાત્ર થવાય છે. કુળને કલ'ક ચડે છે. અને નકાર્ત્તિ દુર્ગતિમાં પડવું પડે છે.
પ અતિ તૃષ્ણા રાખવી નહિ...અતિ લેાલ દુઃખનુ મૂળ છે. અનેક પાપકર્મ કરાવવા જીવને લલચાવી દુર્ગતિમાં પાડે છે.
૬ ક્રોધ કરવા નહિ—ફ્રેધ અગ્નિ જેવા સતાપકારી છે. પહેલાં પેાતાનેજ સતાપે છે. અને સામુ. માણસ જો સમજી ક્ષમાળુ ન હાય તેા તેને પણ સંતાપ કરે છે. ક્રેાધને ટાળવાના ઉત્તમ ઉપાય ક્ષમા, સમતા કે ધીરજ છે.
