________________
( ૭ )
૨ી પાતાથી અંત સુધી નિર્વહી શકાય, એવી ચાગ્યેજ પ્ર તિજ્ઞા કરવી. તેમ કરી ઉત્તમ પુરૂષોએ પેાતે કરેલી ચેાગ્ય પ્રતિજ્ઞાને પ્રયત્નથી પાળવી, પ્રાંણાંત પશુ ખ′ડવી નહિ. વિ ચારીને સમજ પૂર્વક કરેલી વ્યાજખી પ્રતિજ્ઞાજ સત્ય અને શુભ પ્રતિજ્ઞા ગણાય છે, તેવી સત્ય અને શુભ પ્રતિજ્ઞાથી ભ્રષ્ટ થયેલા પ્રાણી પેાતાની પ્રતિષ્ઠા ખાઈ ઉલટા અપવાદના ભાગી થાય છે. વિવેક થવા ન પામે એવી કાળજી અવશ્ય રાખવી ચાગ્ય છે. ચેાગ્ય વિચાર પૂર્વક કરેલી પ્રતિજ્ઞા પ્રાણના પ્રેરે પાળવી, એ દરેક વિચારશીલ સુર્મનુષ્યની ફરજ છે. ખરા સત્યવત પુરૂષા તા સ્વપ્રતિજ્ઞાને પ્રાણ કરતાં પણ પ્રિય લેખી પૂર્ણ ઉત્સાહથી પાળે છે. ફકત નિર્મળ મનનાકાયર માણસેાજ પ્રતિજ્ઞા હારી પત ખૂએ છે.
१८ मित्रथी गुह्य राखवुं नहि.
જો મિત્ર સાથે સ્થિર પ્રેમ ઇચ્છતા હાતા તેનાથી કાંઇ પશુ પો રાખવા નહિ. ખાવું અને ખવરાવવું, મનની વાત પૂછવી, અને કહેવી સારવસ્તુ દેવી, અને લેવી એ નીતિ છે.
५९ कोइनुं पण अपमान करवुं नहि.
માન માનવીને વહાલુ હાય છે. માનભંગ——અપમાનથી માણસને મરણ જેવું દુઃખ થાય છે. તે વાત પ્રાય પ્રત્યેકને અનુભવ સિદ્ધ છે, કાઇનું પણ અપમાન નહિ કકરતાં તેનું મિષ્ટ વચનાદિથી સન્માન કરવાથી સ્વપરનેલાભ સભવ છે. અપરાધી માણસની પણ અપભ્રંછના કરવા કરતાં મિષ્ટ મધર વચનથી જો તેને તેના દોષનું સ્વરૂપ પ્રથમ સારી રીતે સમજાવવામાં આવે તે પ્રાયઃપુન: "અપરાધ કરતાંજ તે અધ પડી જાય. મૃદુતા એ એવી તે અજખ ચીજ છે કે, તેથી વજ્ર જેવું પણ માન ગળી જાય છે, એ પ્રભાવ