________________
CCCCCCCC મંત્રવિદ્યા અને ચમત્કાર @@@@@GOOG
લેખક—શ્રી આલચંદ્ર હીરાચં–માલેગામ ( ગતાંક પૃષ્ઠ ૨૨૮ થી શરૂ)
મંત્રવિદ્યાની ગુપ્તતા—
ચૈાગમાગના ગ્રંથો છે. કાષ્ટક યાગિયા તેને અનુસરે છે.. પણ એ મા સામાન્ય વિદ્યા નથી, પણ ગુરુપર'પરાના જાણુકાર યાગીના પ્રત્યક્ષ સહવાસ અને માર્ગદર્શન વગર એની સિદ્ધિ થતી નથી. એટલે એ વસ્તુ અને માર્ગ સામાન્ય જનતા માટે ખુલ્લા ન હોય એ બનવાજોગ છે. જે આત્માએ વધારે ચિવટથી અને અપરપાર તાલાવેલીથી એમાં પ્રવેશ કરવા ઇચ્છા રાખે છે અને ગમે તે ભાગે ગુરુની શેાધ કરી તે માર્ગે પ્રયાણ કરે છે. તેને જ સિદ્ધિ પ્રાપ્ત થાય છે. અને તે માત્ર હાથ આવી જાય છે ત્યારે તેની સિદ્ધિએ તા પાતાની મેળે એની સેવા કરવા હાજર હાય છે, જ્યારે આવી સિદ્ધિઓ પેદા થાય છે ત્યારે તે સિદ્ધિએ ચમત્કારમાં ખપે છે. અને સામાન્ય સૃષ્ટિથી પર એની માનસસૃષ્ટિ અને વિકાર કે વાસનાની સૃષ્ટિ તેના જોવામાં આવે છે. તંતુવાદ્યોમાંથી એકાદ વાદ્ય ઉપર ધ્વનિ આંદેાલન કરાય ત્યારે તે જ સૂરમાં મેળવેલ ખીજા ત’તુવાદ્યોમાંથી પણ તેજ ધ્વનિની પર’પરા પેદા થાય છે. સામાન્ય મનુષ્ય જે સ્વરાના અનુભવ કરી શકતા નથી તે સ્વ। ગાયકને સંભળાય છે. કારણ તેના કાન તે સ્વરો ગ્રહણુ કરવા તૈયાર હૈાય છે. તેવી જ. રીતે યાગી લેશ્વા સામાન્ય માણસને જે સૃષ્ટિની કલ્પના સરખી પણ ન હેાય તેમાં તે કાય કરી શકે છે. તેમાં પેાતાના આંદોલને માકલી શકે છે અને આવતા આંદોલને ઝીલી પણ શકે છે. જો કાઇ વખત પેાતાના આનના કે અનુભવતા તે સામાન્ય માણસને સ્વાદ ચખાડવા પ્રવત્ન કરે છે ત્યારે તે માણુસ ચમત્કાર બતાવે છે અગર ગાંડા થઇ ગયા છે એમ સામાન્ય માસ માને એમાં આશ્ચય' નથી. મતલબ કે આપણે જેમાં બુદ્ધિ પરાવી શકીએ નહીં કે જ્યાં આપણી બુદ્ધિ કામ ન કરે ત્યારે તેને ચમકાર કહીએ એમાં આપણી અલ્પમતિને પરિચય થાય છે.
સૂક્ષ્મ ગ્રહણ કરવાની લાયકાત—
જ્યારે એકાદ કાન કે કવિતા વાંચવામાં આવે છે ત્યારે સહૃદય કવિ તેમાંનાં અલંકાર, રસ, શબ્દમધુરતા, કવિની દીધું અને સુક્ષ્મ દૃષ્ટિના અનુભવ કરે છે ત્યારે સામાન્ય માણસને તેને આનંદ ન મળી શકે અને જ્યારે તે રસિક કવિ આનામિએમાં પેાતાના મુખ ઉપર ભાવના પ્રગટ કરે કે પ્રસંગેાપાત તાલી પાડે કે એકાદ ઉદ્ગાર ઉચ્ચરે ત્યારે સામાન્ય માણસ તે ગાંડા કહીને જ ખેલાવે ને ? પણ એવા ગાંડાએ મહાન જ્ઞાની હાય છે એની એને ખીચારાને શું કલ્પના ? યોગિક ચમકારાની એવી જ ઘટના હૈાય છે એ સમાવવાની આવશ્યકતા નથી.
===( ૨૭૪ )
