________________
શ્રી જૈન ધમ પ્રકાશ.
મસ્કાર કરે, સદ્ગુરૂને ગૈતમસ્વામી જેવા માની તેમની યથેાચિત ભક્તિ કરે અને સર્વજ્ઞકથિત જૈનધર્મનુ યથાશક્તિ આરાધના કરે, જેથી પરિણામે અન ́ત સુખની પ્રાપ્તિ થાય.
૮૨
ત્રણ તત્ત્વનું આરાધન કરનાર સમકિતી જીવ સમકિતના પાંચ દૂષણુ ટાળે ને પાંચ ભૂષણ સ્વીકારે, અનુક્રમે સમકિત સહિત શ્રાવકના તેા ગ્રહણ કરે, જેથી દેવા પણ તેને નમસ્કાર કરે; કારણ કે તેઓ તે સદા અવિરતિ હાય છે. વિરતિંત જીવની અશુભ ગતિ ન થાય, છેદન ભેદનાદુિ દુઃખ ન પામે, દીર્ઘ આયુષ્ય મેળવે અને વ્રતાનું આરાધન કરી દેવગતિ પામી ત્યાંથી ચ્યવી મનુષ્ય થઈ સવતિ અગીકાર કરી પ્રાંતે મેાક્ષસુખ મેળવે.
જ્યાંસુધી જીવને અવિરતિના ઉદય હોય છે ત્યાંસુધી અલ્પ પણ વિરતિ લઈ શકાતી નથી. જુઓ ! શ્રેણિક રાજા મહાવીર પરમાત્માના સ ંચાગ મળ્યા છતાં પણ કાગડાના માંસનુ પણ પચ્ચખાણ કરી શકથા નહાતા. દેવાના આખા ભવ એવી રીતે અવિરતિપણામાંજ વ્યતીત થાય છે અને તેથી આગળ પણ વિરતિ પ્રાપ્ત થવી મુશ્કેલ થાય છે. જેવા અભ્યાસ પડેલા હાય છે તેવીજ વૃત્તિ રહે છે, જેમણે આ ભવમાં નિમ ળ વ્રત પાળ્યાં હોય છે તેમને આગળ પણ વ્રત લેવાની ઇચ્છા થાય છે અને સંચાગ પણ તેવા પ્રાપ્ત થાય છે. વિરતિપા વિના આ જીવન લાગેલા વિષમ કર્મના વ્યાધિ દૂર થઈ શકે તેમ નથી.
આ પ્રમાણેના સવિચારથી તા ગ્રહણ કરવા, પણ વ્રત લીધા પછી તેને ખ'ડિત કરવા નહીં, તેમાં દોષ લગાડવા નહીં, કદી કાંઇ ભૂલ થઇ જાય તે તેના પસ્તાવા કરી કરીને તે વ્રત વધારે વિશુદ્ધિથી પાળવુ, જેથી બધાયેલ અશુભ કર્મ નાશ પામી જાય. પોતે ત્યાગ કરેલી વસ્તુ કદી ભૂલથી મેઢામાં નાખી દેવાય તા યાદ આવે કે તરત તે કાઢી નાખવી–એમ કરવાથી વ્રતના ભ’ગ થતા નથી અને જો તે વસ્તુ ખાઇ રહ્યા પછી યાદ આવે તેાખીજે દિવસ તેને ત્યાગ કરે અને થયેલ ભૂલના મિચ્છાદુક્કડ આપે, જેથી આરાધકપણું થાય. કઇ વસ્તુ અચિત્ત છે કે સચિત્ત ? એવા સશય પડ્યા પછી ચિત્તના ત્યાગી જો તે વસ્તુ ખાય તે તે વસ્તુ અચિત્ત હોય તેા પણ તેના વ્રતના ભગ થાય.
કોઇ મનુષ્ય મહુ માંદા હોય, ભૂતપ્રેતાદિથી ગ્રસિત થયેલા હોય, પરવશ થયેલા હાય, સપ ક્રેશ થયા હાય તેા એવે વખતે ઉત્તમ જીવે તા બનતા સુધી લીધેલ વ્રત પાળે છે, પણ દી ન પળી શકે તેા તેથી તેને ભંગ થતા નથી. કારણ કે બધા ત નિયામાં ચાર આગારા કહેલા હોય છે. જે મનુષ્ય સહેજે-નિશ્વારણ વ્રતના ભંગ કરે તે વિરાધક થાય છે. તેણે પેાતાના ગુરૂનું પણ અપમાન કર્યું સમજવુ. તે પ્રાણી પરિણામે અપાર દુઃખ પામે છે.
