________________
- શ્રી જૈનધર્મ પ્રકાશ.
થાય, અને રષ્ટ ગુજરાતી ભાષામાં જૈનધર્મ સંબંધીનું પ્રાથમિક જ્ઞાન મળે એ માગ સુલભ અને સારું પરિણામ લાવે તેવું જણાય છે. ઘણા શહેરોમાં જેનની વસ્તી શ્રીમંત હોવા છતાં જૈનશાળાઓ હેતી નથી, તેમજ સાધાર સ્થિતિવાળા જેનોના ગામડામાં પણ જૈનશાળાઓ નથી. આથી ભવિષ્યની જેને એવાદ જૈન ધર્મના શિક્ષણથી અનભિન્ન રહેશે, તે નિવિવાદ બીના છે. તો સ્થળે સ્થળે જૈનશાળાઓની સ્થાપના થવાની પરમ આવશ્યકતા છે. આમ થતાં ભવિષ્યની પ્રજા જૈનધર્મના સૂત્રે જાણતાં શીખશે અને તે ચિરસ્થાયી થઇ જશે. '
ત્યારે “આ કર્તવ્ય કેમનું?” પ્રથમ મુનિ મહારાજાઓનું-ગુરૂણીઓનુંજૈન ઉપદેશકેનું–અને પછી શ્રીમંતેનું, પૂજ્ય મુનિરાજે જે જે ગામમાં ચોમાસું રહ્યા હોય છે ત્યાં સંભાષણ કરે છે-જીર્ણોદ્ધારનું કરે છે, વરઘોડાઓ કઢાવરાને છે, લાયબ્રેરીઓ સ્થપાવે છે. આ બધું એક રીતે કાઢી નાખવા જેવું નથી, પણ જૈનશાળાની સ્થાપના કરાવવા તરફ દુર્લક્ષ્ય રાખવામાં આવે છે. ક્ષમા કરો, પણ જૈનશાળાની સ્થાપનામાં જેનશાળા સાથે નામનું જોડાણ ન થઈ શકે, ત્યારે લાઈબ્રેરી વિગેરે સાથે તે લાભ મળી શકે પણ બાહા કીર્તિની બુમુક્ષાને હવે હદપાર કરવાની જરૂર છે. એ બુભાવશાત્ કામનું ધાર્મિક દ્રષ્ટિએ નિકંદન થતું જાય છે. તો તેવા કોમાભિમાની અને હારી નમ્ર અરજ છે કે યથામતિ યત્ન કરીને દરેક સ્થળે જૈનશાળાઓની બંધારણ પુરઃસર સ્થાપના કરવી. પાઠ્ય પુસ્તકે કેવા રાખવા માગધી ભાષામાં તેમજ સંસ્કૃત ભાષામાં, આપણું જૈનધર્મના પ્રાથમિક પાઠ્ય પુસ્તક છે, તે તેનું ભાષાંતર અને રહસ્ય જાણ્યા સિવાય પોપટની માફક પઢી જવા જેવું જ બને છે. તે શુદ્ધ અને સરળ ગુજરાતીમાં આપણા ધર્મના પઠન પાઠનના પુસ્તક તૈયાર કરાવવા અને મફત વહેચવા, શિક્ષકે પણ ચારિત્ર શુદ્ધ રાખવા. જેનઆલમને મારી વિજ્ઞપ્તિ છે કે, પોતપોતાની નિવાસ ભૂમિમાં “જૈનશાળા” ની હયાતી ન હોય તે તેની અવશ્ય સ્થાપના કરવા પ્રેરાયું; અને બાળકોને જૈનધર્મની કેળવણી વિના વિલંબે અપાવવી. જેનકન્યાએ ને પણ આ બાબતથી વિમુખ રાખવાની નથી.
જૈનશાળા અને જૈન દેરાસર એ જૈનકેમના નૈતિક અને ધાર્મિક નાક છે. તેને ઉત્કર્ષ છે !!
