Jain Aetihasik Rasmala Part 1

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 377

પહે વયણુ સુણી સુગુરૂ પપ, વછ એક વાત સુણીજેરે; જિન વાણી એણીપરિઆલે, ધર્મ વિલંબ ન કીજૈર શ્રીગુરૂ વયણુ સુણી એમ વિનવે, તાંતુ હાર કુગણુ ધારીરે; માતપિતા તણી અનુમતિ લાવું, જય જપૈ સુખકારીરે. દુહા. રાગ આાવા.
ચરણુ સંમારથ ચીંતથી, આવે માત સમીપ; કરોડીને વીનવે, ઠાકરશી કુલદીપ ચઉગતિનાં દુઃખ અનુભવ્યાં, વાર અનંત અનત; જ્ઞાનવાત નર જે કહે, તુદ્ધિ ન આવે ત. કુલ વલયથી સત્તુ, વદે વચન સુકુમાર; અનુમતિ મુજી માતજી, વીએ સમ નસિર. હાલ ૯ મી.
ઠા. ૪૦
કુઅર ાકરશી કહે કરજોડી, પ્રણમી જનની પાચક મને વૈશગ્ય પરિ તવ લે, અનુમતિ દ્યા મુજી મારે
મેં જાણ્યે અથિર સસાર,
માડી લેહ્યુ! સમાર ૪૨ ણિ લડીએ ભાજલ પા માડી લેથ્યુ સમસાર-આંચલી. ૪૭ અનિષ્ટ વચમાં જવ માએ સાંભલીયાં, સું િતનુ સુકુમાલ; પુત્ર તણે દુખિ અતિપુર છાડી, ભેાંએ ઢી તત્કાલ
નયણે નીર ભરતીરે એલે, સુણી મેરા રે પૂ⟩ એકજ એક તું' નિખીરું સમાણુ, વલ્લભ મિત ભૂત તું ખર કુસુમ તણી પશ્કિલ હા, નાયાનુ સુખદાઇ; નિશ્ચય તુજ વિષ્ણુ રહીન શકાય, તુ વિષ્ણુ ઘીનારા જ્યાં અમે જીયું તાં તુ જાય; લેગ િનહિ સુખ ભાંગ અમ્હને સુરસુખ લીધારે પૂઠે, લેંગે તું તપ જ્યારે,
હા. ૪૧
જીવન સમ વિષ અપાર જ રાખે તું શુદ્ધ આચાર, જીપે તું માહેવિકારરે જીવન સમ વિશ્વ અપાર-અચલી, જ
જીવન, ૪૧
જીવમાં જી
જીવન: FE