Jain Aetihasik Rasmala Part 1

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 382

૨૩૩
સુગુરૂ ચુમાસે એ પધારે, મ`ડપાચલ દુર્ગે મઝારે; કુણુ કુણુ સામહીયાં કહીએ, કહીતાં પાર ન લહીએ. ભાઈજી સીંધજી એ એડી, ગંધી તેજપાલ મતિ પાઢી; યાત્રા કરાવે વડવાણુ, મિત્ર ગજ ખાવન પ્રમાણુ, ખાનદેશ કેરૂ લલામ, અરહાનપુર સુર ધામ; વઝાય રહ્યા ચુમાસિએ, યાત્રા તણાં ફલ પ્રકાશે. તતક્ષણ ઉઠે ધનવંત, ખેાલે ભાનુ શેઠ મહત; દ્યા મુઝ વાંસે એ હાથ, સધ લેઈ આવું હું સાથ. ’ સંઘ સસાજ એ સચરીએ, જાણે ઉલટીઓ એ દરીએ; અંતરીક્ષ પાસ જુહારે, સફલ કરે અવતાર. ઉવઝાય નિજ મને ઉલ્લુસીઆ, દેવગિરિ ચુમાસે વસીયા; પુર પેઠાણ સુણી વાત, જિંહાં માલા તીરથ વિખ્યાત. ચાલે ગુરૂ તીરથ વાંદવા, જાણે સુભ જશ લેવા; જિહાં મડવાસી સન્યાસી, જેણે મહુ વિદ્યા અભ્યાસ. એલે ગુરૂ તેહસિઉં પ્રમાણ, થાપે શાસન સુજાણ; ઉવઝાય તિરથ વદે, જય વરી આવ્યા આણુ દે. દુહા, રાગ દેશાખ. શ્રી અકબર આલિમ ધણી, જૂઠ્ઠું અતિ દુરવાર; અમ્હ તેડુ છે તેહ તણું, એહ વાત નિરધાર. જાવું અકખર ભણી, એ અમ્હે નિશ્ચય આજ; કરિએ તાવ લિવો, જી તુમ્હે મિલવા કાજ. લેખ લખ્યા ગુરૂ હીરનું, દેખી શ્રી કલ્યાણ; જઇ સાદડી શુરૂ વક્રિયા, કીધ તે વચન પ્રમાણુ. ઢાળ ૧૧ મી.
૨
૫
૯૬
મેરે
3
-
૯૯
૧૦૦
૧૦૧
૧૦૨
હીરવિજયસૂરિ અકબર પ્રતિએ ધ ભેટયારે શ્રી ગુરૂને ઉવજાય, તતક્ષણ હિઅટલે હરખ ન માય; નેહ જિક્ષ્ચા ઢાઈ સાયરચંદ, તિમ ગુરૂ હીરજી કલ્યાણ સુણીં. ૩ સાર શીખામણુ દેઈ વિશેષ, થાપ્યારે ઉવઝાય ગુર્જર દેશ; શ્રી વિજયસેન સૂરીદ સુજાણ, ધરજોરે તાસ તણી શિર આણુ. ૪ મિલી ભલીપર કરારે કાજ, જિમ વાધે ગચ્છ કેરી લાજ; દેઈ શીખ તવ કીષ પ્રયાણુ, ચાલે? ગપતિ માટે મ‘ડાણુ.
૩૦