________________
આખા પરિવારને પણ મિચ્છામિ દુક્કડં દીધા અને હવે મૌન લઉં છું એમ કહી અનશન લઈ લીધું !
આટલી લોહીની ઉલટીઓ થતી, છાતીમાં બળતરા થતી અને સહન ન થાય તેવી ભયંકર વેદનામાં પણ સહનશીલતા રાખી તેમણે પૂજા ભણાવી, દાન કર્યું. ધન્ય છે સરસ્વતીબેનને કે આવી બીમારીમાં પણ ધરમ કરવાનું મન થયું અને પોતાના હાથે ધરમમાં પૈસા વાપરી અને પાંચમા જ દિવસે સમાધિમરણને પામ્યાં.
આ શ્રાવિકાએ જે રીતે સમાધિ રાખી તેથી લાગે કે મૃત્યુ પણ એક મહોત્સવ બની ગયું. આપણે પણ અંત સમયે ગભરાયા વગર ઉત્તમ સત્કાર્યો, સાત ક્ષેત્રમાં દાન વિગેરે આરાધના કરીએ.
૨૨. ધર્મ વસ્યો હૃદયમાં જલગાંવમાં ઉત્તમ શ્રાવિકાનું નામ ધોપુબેન કસ્તુરચંદ રાકા હતું. એક ઉચ્ચ કુળ અને સંસ્કારી કુટુંબમાં જન્મ થયો. કુટુંબ ખૂબ ધર્મિષ્ઠ. તેમના ભાઈએ પૂ. ભુવનસૂરીશ્વરજી મ.સા. પાસે દીક્ષા લીધી હતી. તેમના કુટુંબમાં ભાઈ-ભત્રીજા અને ભત્રીજી વિગેરે લગભગ ૧૩ દીક્ષા થઈ છે. મોટા થયા પછી લગ્ન એક ઉચ્ચ કુટુંબમાં થયાં. પણ સ્થાનકવાસીમાં એટલે તેમને તો દર્શન કરવા પણ મુશ્કેલ હતાં. તેમના દિયર તેમને બહુ હેરાન કરતાં પણ તે તો એટલા મક્કમ રહ્યા કે તેમણે મંદિર માર્ગીનું બધું જ ચાલુ જ રાખ્યું. મુશ્કેલીમાં પણ ધીરે ધીરે પોતાના પતિને સમજાવીને મંદિરમાર્ગી બનાવ્યા. તેમજ તેમના પુત્રોને પણ મંદિર માર્ગી બનાવ્યા અને દીકરા જુદા થયા પછી દરેકને ત્યાં ઘર દેરાસર પણ કરાવ્યા.
ખરી ખૂબી તો એ છે કે ગમે તે ગચ્છના સાધુ-સાધ્વીજી મ.સા. હોય તો ભેદ રાખ્યા વિના એક જ સરખી સેવા-ભક્તિ કરે. જૈન આદર્શ પ્રસંગો- છે [ ૧૮ ]
૨૮ |