Geet Ratnawali

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Shwetambar Murtipoojak Mandal Prantij

Page 14

( ૫ )
સાચા રત્ન તણી કે સરંગત, પ્રભુપદ્મમાં ૩ પ્રેમ, સાચા શાસ્ત્ર વિષે કે શ્રદ્ધા, જેમાં કુશળ ક્ષેમ; ભગવતજીને ભજતાં રે, આળસ ઉંઘ રહે ન ડી. જ્યાં ત્યાંથી સગુણ શેાધવજે, અવગુણનુ નથી કામ, અવગુણ જો અવલાઢાવીશ તા, હરીશ નિહુ કાઈ ટામ; અછત નાથની નિત્યે રે, હૃદયે કરજે મૂર્તિ ખડી.
( ૬ )
काली चतुर्दशी.
ધન૦ ૫
ધન૦૬
( રાગ ઉપરના )
એ ટેક.
સુખ૦ ૧
સુખ કરતી દુ:ખ હતી કે, આવી કાળી ચતુર્દશી, અનવર હારી મૂત્તિ રે, રહેજો મારે હૈડે વસી. નમું નમું હું નેહું કરીને, ભય હરતા ભગવાન, વીર્ય તણી વૃદ્ધિ કરવાને, વિમલ આપ વરદાન; સુકૃત કાંઇક કરવા રે, હિંમત ધરીએ મર કસી. અનન્ત ભવની વિટ્ટ ભરેલી, કામના જ્યાં લય થાય, જ્ઞાન રૂપ એ મહાકાળીને, જીવ પશુ હૈામાય; એક અચાનક એમાં રે, પ્રગટે રૂપ વિમલ વિલસી. સુખ૦ ૨ અજ્ઞાની અજ્ઞાન ભરેલા, સમજે નહિ એશાન, જીભ વિનાના દીન જીવના, પળમાં લેછે પ્રાણ; એથી દુ:ખમાં ડુઅરે, ફાવે તેવા ફ ફસી. પંચ ભુતની મધ્ય બિરાજી, જપુ મંત્ર જયકાર, અણુ કરવુ. શરીર સ્હેજમાં, નથી દેહ દરકાર; ત્રિભુવનપતિ થાવુ' રે, મન ? ખરવત્ ના જાજે ખશી. સુખ૦ ૪ પ્રભુ પ્રેમની કે પીઇને, ભુલુ દુ:ખનુ` ભાન, આત્મ જ્ઞાનની અલખ ખુમારી, મધ્ય રહે... મસ્તાન; અજીતનાથ અવલા રે, અનુભવ માંહિ વાસેા વી. સુખ૦૫
મુખ૦૩