Geet Ratnawali

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Shwetambar Murtipoojak Mandal Prantij

Page 67

(૫૮) બહાલામાટે જોગણરૂપ ધર્યું છે, ચિતડું મહારૂ હાલમ સંગ વર્યું છે; નિશદિન ધ્યાન હૃદયમાં ધર્યું છે.
વહાલમ ૧ ગઈરે મહારી બેભાનમાં બધી બુદ્ધિ વિસરી ગઈ સુંદરી ! કેરી શુદ્ધિ; વિરહમાં ભટકે અહીં તહીં વૃત્તિ.
બહાલમ૦ ૨ કરૂં ઉપવાસ સ્વામી માટે સારા, થયા દૂર નયન તણો મુજ તારા; દુ:ખડલામાં ડુબી મરી જાય દારા.
હાલમ૦ ૩ ભુવન સ્વામીવિનાના શમશાન ભાસે,વિના પાણી મીન મરી જાય પાસે; હવે અકળાઈ ગઈ છું ઉદાસે.
વ્હાલમ ૪ કંથા જેવા લાગી રહ્યા છે શ્રૃંગાર, અંગે અંગ વષી રહ્યા છે અંગાર; પ્રીતમ પ્યારો વિદેશ પ્રાણાધાર,
બહાલમ ૫ આંખલડી તેજ વિના જેવી લાગે, ચકરી તે ચન્દ્રવિના કેમ જાગે; એ હારે પિયૂમાં અનુરાગે.
વ્હાલમ ૬ પ્રીતમ કેરા પ્રેમને ફદ પડછું, રસીયા વિના રેને દિવસમાં રડી જોગણ વેરો નાથ વિના એકલડો છું.
હાલમ૦ ૭ અરે કે આવો પીયુને બતાવે, જીવતી કેરા કેડ તે પૂર્ણ કરાવે; અછત પ્રભુ ! પધારી પ્યારી બચાવો.
બહુલમ: ૮
( વી.)
(૫૪). ( આ સ્વામી રાસ રમે હાલા–એ રાગ. ) અરે કઈ પ્રમ કરે ન કરે, અને એક દીવસ રેઈમરે. ટેક. કર પ્રેમ પાણીમાં માછલડી, જીવે નહી જળ વિના એક ઘડી; નાંખી થતાં મૃત્યુની રેખ નડી.
' અરે ૧ ટીંડાએ પત્રમાં પ્રેમ કર્યો, પાથરી જાળ પારધી તત્ર કર્યો ટીટોડી સહિત એ મઈ મર્યો.
અરે ૨ કર્યો પ્રેમ પ સૂરજ સામે, સાયંકાળે હર્ષ થયો નકામો: જામનીમાં તે વિરહ અતિ જાયે.
અરે ૩