Geet Ratnawali

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Shwetambar Murtipoojak Mandal Prantij

Page 68

કુમુદની ચંદ્ર વિશે પ્રીતિ, રાતલડી તે પલવારમાં વીતી; સવારમાં ભીડાવાની ભીતી.
અરે ૪ પ્રીતમ કે જ્યારે શરીર પડે, ચિતા પાસે તુરત સતી જઈ અડે; બાળી મૂકયું અંગને અગ્નિવડે.
અરે. ૫ ચાતકી પાણી સ્વાતિણુંજ પીએ, બીજા જળ પી ન શકે જરીએ; બારે માસ તરસેથી મરીએ. વહાલીડાનો પ્રેમ ઘણે ન્યારે, ખલકમેગા કરી દે છે ખારે; દયઘટમાં દુ:ખ ભરનારે.
અરે ૭ વાળું પણ મનડું કહ્યું ન કરે, નયનમાંથી જળ ચેધારે ઝરે, મેહન વિના તલસી તલસી મરે.
અરે ૮ હવે ઈષ્ટ ! આવી મળેરે મળે, જનમ મૃત્યુ કેરાં દાળિદ્ર અછત હવે અળગો કરે મળે.
અરે ૯ પાટણ
મુનિ અજીતસાગર.
पूर्ण प्रेम बहाव क्यारे ?
(૫૫) ( લાગી લાગીરે મને લાગી—એ રાગ. ) લિશું લેશું રે બહેની લેશું, પ્રેમી પછી કેરા,
પૂર્ણ પ્રેમ હાવ ક્યારે લેશું.–ક. જે જે શિર કષ્ટ પડે તેને સ્વામી સંગે,
સુખ માની સ્નેહ સાથ સહિશું. પ્રેમી ૧ વિકટ વિરહ તણી વાટડી વટાવી,
વહાલપની સરિતામાં હેશું. પ્રેમી ૨ અત્તરની ઉરમીઓ અન્તર વિભેદી,
સુખ દુ:ખ તણી કહેણી કહિશું. પ્રેમી ૩ દીનબન્ધ નાથ ! પ્રાણ દીનદાસી કેરા, ,
તેને કયારે આત્માન નું પ્રેમ. ૪