Geet Ratnawali

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Shwetambar Murtipoojak Mandal Prantij

Page 71

સુદરી એ સ્વ મૃત્યુ પાતાલમાં સર્વથી,
પદ્મિનીમાં પડેલી છે પંકાતા. ગૂઠ૦ ૩ એની ચાતુરી આટે અન્ય કેઈ કામિની,
સંસારમાં નથી જ સુણાતી. દર ૪ આતે ગાને મોહ્યા મધુવને મારા
ઘડી ઘડી ગંગ સ્થિર થાતી. ગઢ૦ ૫ વૃક્ષવેલી ગુચ્છ પુષ્ય ને વધારે,
વાયુ કેરી લહેરી ધીમી વાતી. ગૂઢ૦ ૬. રણકાર વાગી ગયો દ આ બ્રહ્માંડમાં,
નિયે આવી નાગિણું ડાલાતી. ગૂઠ૦ ૭ એનાં ચપળ નેન કેરી મહા રમ્યતા,
જોઈ મૃગ યુવતિ ભાતી. ગૂઢ૦ ૮ ત્રણે ભુવનમાંહી થેઈ થઈ થઈ રહ્યો,
રેલ રÍલી રેલાતી. દo ૯ દેવ ઋષિ મુનિવર રગમાં લેભાણી,
દેશીજનોને શું વિલાયતી. ગૂદા ૧૦ આનન્દ આનન્દ આખી અવનીમાં તરી રહ્યો,
ચંદ્રિતિ કીધી મદમાતી. ગૂઠ૦ ૧૨. અજીતસાગર શિવસુન્દરીની સાથે,
લાડીલાની લાડલી લજાતી. ગૂઠ૦ ૧૨
“ફિરની રેતના વાશે.”
( ૧૮ )
( રાગ ઉપર.) કરી કારીરે ઘણું કરી દીલદાર કેરી,
વિરહની વેદનાઓ કારી. ટેક. દુનીયાં દીવાની મને જાણે છે દીવાની,
છતાં નથી તેની દરકારી. દીલ: ૬