Geet Ratnawali

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Shwetambar Murtipoojak Mandal Prantij

Page 97

( ૮૮ )
કદી પુષ્પાની શય્યામાં, પ્રીતેથી કદી નવરંગી જરિયાની,
દુકુળને
પાઢવુ આવુ
અકેલા
ઉમંગે અન્નાદ ભક્ષ રહી આનન્દવુ
કદી ઘરબાર વિણ વનમાં, કદી કૌપીન કે દિગ્પષ્ટ, કદી સ્વાદિષ્ટ ષષ્ટ રસથી, કદ્દો ભીક્ષાથી પણ ભુખ્યા, કીય મસ્તાન અોપર, ઉલટથી એવુ ઉઘાડ પાય ચાલીને, કદી પાળા થવું કદી ચાગી થઇ અવધુત, અલખ ચેતાવવી પડશે; દી થઇને અધિકારી, કડી મે.લાવી પડરો. ૬ કદી શાસ્રા કરવાને, સભામાં આવવું પડેરો; લાવવું પડશે. ૭
પડશે. .
કદી મુગા રહી મનને, કદી અભિમાનીનાં વાકયે, કદી રાત્રુતણાં માને, કદી લાખે! જરા વચ્ચે, કઢી ભયભીત જ*ગલમાં, ગમે તે સ્થિતિ રીતિમાં, સદા આનંદમાં રહેતાં,
પ્રભુમાં સમત્વે સાંખવાં પડશે; વિદારી નાંખવાં હળી મળી રહેલું પણ પડરો; રહી દુ:ખ સ્કેલું પણ પડશે. ૯ ભજન કરવું સદા પડરો; અજીત નહી આપદા પડશે. ૧૦
રાંદેર.
મુનિ અજીતસાગર.
પાઠવુ
આવુ
(6
ટ્વે પાછા નથો વવું, ”
( ૮૭ )
( ગઝૠ. )
પડશે; પડશે. ૨
પડશે;
પડશે. ૩
પડશે;
પડશે. ૪
પડશે;
પડરો. ૫
ભલે
આકાશપડ ટ્રેટ, ભલે આવિધ સહુ રૂ, ભલે જગદ્દ સહુ છુટે, હવે પાછા નથી વળવું. અમારે પન્થ છે. ત્યારે, અમેને એ અતિ પ્યારે, નવાં લાડથી ત્યારે, હુવે પાછા નથી વળ
ૐ