Geet Ratnawali

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Shwetambar Murtipoojak Mandal Prantij

Page 103

દિવસ લાગે અરિ સખે, નિશા લાગે અરિ સરખી; વખત પણ જાય નહી કેમે, પીડે સુખ સૂત્રને ચરબી. ૬ હરાયે નહી ફરાયે નહી, જવાએ નહી હવા લેવા;
મરાયે નહી વિચારો, સમય શાન્તિ તણા કેવા. ૭ પદા હસ્તે વિષે પીડા, નયનમાં આંસુની ધારા; હૃદય ગભરાય શિરમાં તે પડે છે ત્રાસરે પ્યારા ! ૮ સમજ લે શ્વડા જાતે, થવાનું તે થવા દેને; વિચારના તરંગોને, જતા માર્ગે જવા દેને. હું ઉપાધિ વ્યાધિના વનમાં, મળે નહી શક્તિનું પાણ; જુલમ કારી વિચારે તે પીલે જયમ તીલને ઘાણી.૧૦ પિતા બ્રાતાજ રાગીને, ગુરૂ મિત્રોજ ત્યાગી ને; પથારી પાસે આવીને, ઉદાસી ઉર લાવીને ૧૧ લગાવે હસ્તને શિરપર, વળી કઈ ઈતર અંગે; સખત છે વેદના કહેતા, ધવળ હેપી નીલારંગે.૧૨ જઈ એકાન્તમાં ગોષ્ઠિ, મળી સર્વે ચલાવે છે; જઈ કઈ દવા લાવે, તથા કેઈ વૈદ્ય લાવે છે.૧૩ વ કે ઉતારે, નજર તો લાગી છે વસમી; તથા બીજા વદે છે કે, પિશાચી ચાટ લાગી છે.૧૪ વળી કે નથી બીજુ, કરમનો વાંક બતાવે ઘણાં બેલે રૂડું થારો, પ્રભુની મહેર દર્શાવે.૧૫ વળી કઈ ભીતર બહતાં, છતાં પણ કઈ કહી નાખે;
અરે આ રોગ છે બીજે, યદા લજ્યા ઉદય રાખે ૧૬ કરે કકલાટ એ સુણી, બધાએ સત્ય એ વારે; વચન લાગે વિષમભારી, દરદીને વજી સમ ત્યારે.૧૭ વખત જે દુષ્ટ થાશે તો, અરે જીવ! શી દશા થાશે, કરેલાં દુષ્કૃતાર્થ તે, યમે આવી લઇ જાશે.૧૮ કહે જઇને અરે સ્વામી, નથી કીધું જ સારું, કર્યા છે દુષ્કતો જગમાં, ભ્રમે લખ્યું વિષમ યારૂં.૧૯ અરે દદી વિનાશક્તિ, કરે છે શની ભક્તિ ; પ્રભે ! ટળે દરદ મારૂં, જરા આપ હવે શકિ.૨૦