Geet Ratnawali

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Shwetambar Murtipoojak Mandal Prantij

Page 24

( ૧૫ )
(૧૮) गुरुदर्शनविषे गरबी.
( રાગ ઉપરનો. ) સખી ચાલે હરખે આજ, ગુરૂદન કરીએ–એ ટેક. દર્શન કરીએ દુઃખ વિસરીએ, સુખસિધુમાં કરિયે રે, શિવઘર વરીએ શાન્તિમાં કરીએ, ભવ અટવી નવ ફરીએ ગુરૂ૦૧ સદ્દગુરૂ તા પરમાણુ માના, અતિ મધું છે રત્ન જીવ લેહનું કનક બનાવે, કરી ઉપદેશ પ્રયત્ન. ગુરૂ૦ ૨ અનિત્ય સુખમાં નવ હરખ, દુ:ખીયે છે શુંગાર જે; એ સગે આતમ દુ:ખ પામે, સેવા ન કરી વિચાર. ગુરૂ૦ ૩ પાણુને પરપટ જે, થાય ને કુટી જાય છે; તેવો છે આ જગને મેળે, ભેગે થઈ વિખરાય. ગુરૂ૦ ૪ જેમ કપુરની ગોટી ખુલ્લા–સ્થળથી ઉડી જાય છે; એવી જગજન કેરી સગાઈ, હૈયે શું હરખાય. ગુરૂ. ૫ શાન સ્વરૂપી ઔષધ લઈએ, ખપાવા ભવના રેગ; અમૂલ્ય અવસર માનવભવને, જરૂર સુંદર જગ. ગુર અસંખ્ય પ્રદેશી આતમરાજ, અનન્ત સુખ ભંડાર જે; એ સંગાથે ગોઠડી કીજે, થાયે જય જયકાર.
ગુરૂ૦ ૭ સદ્દગુરૂનો ઘડી એક સમાગમ, છે રૂડે સત્સંગ જે. કુમતિ દિલની દૂર કરીને, ભવને કરતે ભગ. ગુરૂ૦ ૮ જન આજ્ઞાએ બેન સમજવી, સાચી વાટે વળવાજે; ગુરૂ સરખું નથી જગમાં કેઇ, લાગે દુ:ખડાં દળવા. ગુરૂ૦ ૯ ચતુરમતિની ચાલ ચતુરા, થાઓ ઝટ તૈયાર જે; અછત નિજ આતમ ઓળખવા, હવે ન કરવી વાર. ગુરૂ૧૦
( ૧૦ ) शान्तिबेनने आमंत्रण.
(પદ રાગ ગરબી. ) બહાલ કરીને બહાલી શાતિ બેન, આવ મારે ઘેર આજે, આજે મારે ઘેર સદગુરૂજીની કૃપાયજે; આજે મારે ઘેર સ્નેહસિધુ છલકાય જે.
હાલ૦ ૧.