Geet Ratnawali

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Shwetambar Murtipoojak Mandal Prantij

Page 57

(૪૮) ગુરૂકરૂણાનું વરસે વારિ ઘણું, ભુમી અંતર કેરી ભીંજાણી, સરસ સેલાણી –
હાલી- ૨ ચમકે વીજળા સ્મરણરૂપ સર્વદ, હરખે સાત્વિક વૃત્તિ મઘુર, રહે છે મધુર
વહાલી૩ કુવીકાર જ્ઞાની તથા ધ્યાનીને, ઉરમાં ઉપજાયો આન, અમૃત રસકંદ –
વહાલી- ૪ ઉગ્યા શુભકરમરૂપ છોડવા, નિત્ય વૃદ્ધિ પામે રૂડી પર, થઈ લીલા લહેર–
વ્હાલો૦ ૫ ઘડીમાં પૂર ચઢે છે ગંગાવિપે, ઘડીમાં યમુનાનાં નીર છલકાય, તથા ઉભરાય –
હાલી છે બન્ને વચ્ચે સરિતા સરસ્વતી, વહે વારિ વિમલ વિલસાય, જાની નર ન્હાય
વ્હાલી૭ જે કઈ પુણ્ય ઉદયવાળા માનવી, એમાં નેહ કરીને નહાય, પરમ સુખ થાય.
બહાલી૮ એને કાંઠે વસે મારે બહાલમે, સમતા સુન્દરીને લઈ સાથ, નિરંજન નાથ
વ્હાલી૦ ૯ પ્રભુજીનું સ્વરૂપ શું વણવું, ઝળકે જળહળ મુખડાની જ્યોત, અનુપ ઉધોત
આ વહાલી૦ ૧૦ આખા જગના સમગ્ર આનન્દથી, કેટી કેટી ઘણે છે આનંદ, શીતળતામાં ચંદ
વહાલી- ૧૧ આ શ્રવણરૂપી આ સુધા સમે, હરતે કલેશ તથા કંકાસ, સુશ્રાવણ માસ –
વહાલી૧૨ શાન્તિ રૂપ શીતળા સાતમ છે, તેને પાળે તે તે સદાય, પ્રભુ પાય–
વ્હાલી૧૩ અન્તમાંહી પર્યુષણ આવીયાં, એનું રૂપ જ્ઞાનીને જણાય, મહા મહિમાયા
વ્હાલી. ૧૪ આવ આવ સગી મહારી બેનડી, કરીએ આત્મપ્રભુ સહ કેલી, આનન્દની હેલી –
- હાલો૦ ૧૫ રહી અજીત અખંડ પ્રભુ પાસે, એજ સ્વામી સંગાથે બહેન, સદા સુખ ચેન -
* બહાલી૧૬ મુંબાઈ.
મુનિ અજીતસાગર.