Geet Ratnawali

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Shwetambar Murtipoojak Mandal Prantij

Page 51

स्वात्मस्वरुप पतिने सात्त्विकवृत्तिस्वरुप
सुन्दरी स्तवे छे.
* ( ૪૦ )
સ્ત્રી સે ને મુગથી તા.”
( મારા રે સ્વામી બોલો ને વહાલા–એ રાગ. ) લાગી રે હુને પ્રભુજથી તાલી, હરખી હૈ? જીવનને ન્યાળીને. પ્રભુજીનું રૂપ અનૂપ અતિ, મેહી ગઈ મહારી મનોવૃત્તિ, સહાણ હવે સ્વાત્મ સ્વરૂપ શક્તિ.
લાગી૧ ચકેરીએ ચંદ નિહાળી લીધે, હાવરે લઈ જન્મ સફલ પીધે, મધુ રે મહે તો પ્રેમ તણે પીધો.
લાગી છે પંકજકળી આજ પ્રફુલ્લ થઈ, તિમિર ઘન રાત્રિ સમૂલી ગઈ પ્રભાકર રસકસ ચૂસી રહી.
લાગી છે વિરતિરૂપ વિમલ ગાર સજ્યા, વિષયરૂ૫ રણસંગ્રામ તજ્યા, ઉમંગ ઉર સુરત તણુ સરજ્યા.
લાગી. ૪ હાવ ભાવ નાનાપ્રકાર કરે, નૂપુર પગે પહેરી હસું ને ફરે, મારૂં રે સર્વસ્વ પતિને ધરૂ.
લાગી. ૫ આગમ આદશ લઈ હાથે, સુધારૂં મુજ વદન હું સ્નેહ સાથે, પહેરું પુષ્પગુચ્છ ગુલાબ માથે.
લાગી૬ વીણા લઈ રાગ પ્રથમ બાંધુ, સુખદ શબ્દ અનહદ આરાધું, એવા વશીકરણે પ્રભુને સાધું.
લાગી છે વિગ વ્હાલા કેરો ઘણેજ સો, તેની શોધે કાળ અનન્ત , હવે મારે મંદિર આવી રહ્યો.
લાગી. ૮ દુગ્ધા સઘળી જ ગઈ આજે, માથે પતિ છેલ છબીલ છાજે, વદન જોઈ વિધુમડલ લાજે.
લાગી૯ વ્હાલમ સાથ એક સ્વરૂપ થયાં, સાચા રસરે હાઈ રહ્યાં, પ્રીતમ સાથ સાધન લલિત લહ્યાં.
લાગી. ૧૦ ચાલે હવે ખાસ ભુવન જઇએ, જ્ઞાનામૃત પી પાઈને રહીએ, અછત અનવદ્ય કેને કહીએ.
લાગી૧૧ મુંબાઈ,
મુનિ અછત.