Geet Manjusha Ane Ajit Sukta Shindhu

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Ajitsagarsuri Shastra Sangraha

Page 203

( ૨૦૦ )
સુવર્ણની લંકામાં શાભે, મ્હારે વ્હેલ વિશાળ: રહેલ મનેાહુર આપે અનુપમ, માણિક રત્ન પ્રવાલ; હું એવો છુ ઉત્તમ રે, એને છાપરી એક નથી. દશકધર. ૨ અગ્નિદેવ મુજ ડરથી આવી, રાંધી આપે રસાઈ; પવનદેવ પંખા ઢાળે છે, ખલકમાં હે... મતિ ખેાઇ; રઝળે રઘુવર રાને રે, ગુમ થઈ જાણે એની ગતિ. દશકધર. ૩ પાય પહેરવા નથી પૈજારાં, અબર એક ન અંગ; નોકર ચાકર તેમજ ન મળે, વનચર વાનર સંગ; કશી વડાઇ ન કરવી રે, નહિ તેા જાણે હતી ન હતી. દાક ધરા હાલ દેવને દેવજહું છું, છું હું અભય નિદાન; મ્હાણ સામે થાવા જગમાં, નથી ક્રેઇ સાચું માન; આધું તેને માં રે, કાણ ભાગી કે જોગી જતી. દશક ધરપ ગામમાં ગુરૂ પાદરમાં તીરથ, ઘરમાં માનવ દેવ; મૂ`જન અને નવ માને, ત્હારે પડી એવી ટેવ, પૂજન સદા કર મ્હારૂં રે, પરખ તને કેમ પડતી નથી! દશક ધર. ૬ કામ અધ દુખે નવ કાંઇ, જન્મ અધ ન ન્યાળે; અજીત કહે એ દુષ્ટ કામ તેા, મળવતા નેય માળે; રીસ ચઢાવી ચાલ્યા રે, રાણી ખીચારી રહી ખેાલતી. દાકાર. ૭
વાળવાનનુંમરનાળીરાવા. (૨૨)
રાગ ધીરાની કાપીને.
માર્યાં જ્યાં માળીને રે. વાત રાયને કાને પડી; અરે શૂરા ! શું એઠા રે, ઝટ લાવા વાનર ઝકડી; વ્હાલી મ્હારી વાડી ભાગી, આતે શું કહેવાય ! શીયાળ સિંહને શેહુ બતાવી, ઈજત લઈને જાય; ઉપડા ? ઉપડા ? આજે રે. પીટી ટીકરો પાપડી, માર્યાં જ્યાં.૧