________________
ગાતા કુલ: લેખક ગુણવંત શાહ
લેખક : ગુણવંત શાહ
થશે ! મારી બેન ! અરે ! એ તે કહે તને વર્ધમાન કેવું લાગે ? બાકી છે તે રૂપને ટૂકડે હે ! એનું મેં જ્યારે હસમુખ મેં જોયું, ત્યારે તે મારા ય હેઠ સળવળી ઊઠયા હતા. ઘડો થઇ ગયું, કે એક, ન, ચુંબનો એ ગાવ પર વરસાદ વરસાવી દઉં...”
અહં..........એમ ના બેલીશ. ના બાલીશ મારી બેન ! એમ ના વીશ.. એ વિચાર પણ ન કરીશ.
બેન ! મને પણ તારા જેવું જ થયું હતું. પરણવાની પહેલી રાતે મેં એને પહેલા વહેલ જોય ત્યારે હું પણ ભાન ભૂલી ગઈ હતી ! મનમાં એવા મીઠા સ્પંદને તેફાન કરી ઊઠયા હતા કે હું ય કાબૂ ગુમાવી બેઠી હતી !
પ...ણ... જ્યાં મેં એની આંખમાં આંખે પવી ત્યારે મેં આશ્ચર્યોનું એક આશ્ચર્ય અનુભવ્યું. '
યૌવનને ઉછાળે ધીમો પડી ગયો. ઊર્મિએનાં તેફાન શમી ગયાં. એની અધીરાઈ જતી રહી, અંતર મઠ અપિ શાંત બની ગયે.
હું ધીમે ધીમે કયાંક ગૂમ થઈ ગઈ.. શરીરનું ભાન હું ભૂલી ગઈ !..
એક તેજખા કયાંક પ્રગટી ઊડી. ધીમી, વરથ એનિતાંત નિમલ એ પ્રકાશ રહી. બેન ! જીવનમાં ક્યારેય નહિ અનુભવી એવી મેં શાંતિની લાગણી એ ઠંડા કિરહાથી અનુભવી.
ભલે ! શરમાતી, પણ હું કભી તે એને ભેટવા જ થઈ હતી. એની છાતીએ જડાઈ જવાની ઉતાવળમાં જ હું તે હતી.
પર...તુ.. એની આંખનું એ ઓજસ્વી તેજ એના વદન પર રેલાતું મેં મુલાયમ સિત જોયું અને તેની છાએ વળગવાનું વિસરી, એને ચામાંજ હું તા થી પડી !...
અને જ્યારે એણે મને ધીમા સ્વરે બોલાવી ઊભી કરી ત્યારે જ હું સમજી શકી, કે હું કઈ સંસારીને નહિ, એક લાગી મહાયોગીને પરણી હતી !..
એના શ્વાસમાંથી કોઈ અગમ્ય એવા દિવ્ય સંગીતના સૂરે ઘળાતાં મેં સાંભળ્યાં !...
એના હેઠે પર મેં કઈ અનોખી મસ્તીની ગીત પંકિતઓ ગૂંજતી સાંભળી!.. મેં એની આંખમાં પવિત્ર એવી એક - લેખ ચમકતી જોઈ !..
અને મને એ સ્થિર બકાશને છવાનું ઠીક ન લાગ્યું. એનો સૂર સમાધિ તેડવાનું મને ન ગમ્યું. એ ગીત.ને ફ ગુજરા અટકાવવાનું મારું મન ન માન્યું.
અને હું એને કદ માં ઢળી પડી !..
બેન! મારી, એ વધું મન મને, રૂપાળા સ્ફટિક જેવા હાડકાની નીચે છુપાલ: કંઇ ગંદર જેની લ: અલખને અવધૂત મેં એ હાડમાંસમાં બેચો !..
અને મેં નકકી કર્યું. ના, એ દેહને અભડાવાથ ન. એ. હું પૂજા જ કરીશ. બસ, ત્યારથી મેં એને મારો પતિ નથી
