________________
મહાન પ્રતિાની જરૂર પડે છે. શ્રી બુધ્ધિસાગરજી (પુનામ બડ઼ેયર) માં 1 વસ્તુએ હતી એમ તેમની સમસ્ત કારકીર્દિ ખેતાં જણાઇ આવે છે.
બાળપણથી જ તેમના મગજ પર નીતિના સરકારા જે રીતે પડયા હતા. ખેતી ઉપર વનાશ ખેડુત ભાગ્યેજ કાવાદાવા જાગુતા હૈાય છે. તે સરળ અને સતેવી ડ્રાય છૅ. બુધ્ધિસાગરજીના માતાપિતા ખેડુત હતા. તેમની સરળતા અને સતાત્તિ તેમનામાં પુર્ણ રીતે ઉતર્યાં હતાં. માતા અંબાબાઈ વૈશ્નવ સંપ્રદાયમાં ધર્મ ગણાતાં હતાં અને પિતા પણ શિવના ભકત હતા. તેમની માતા તેમનેં વૈશ્વર િિદરમાં દર્શન કરવા તેડી જતાં અને પિતા ખાખચાક ઇશ્વરદાસજી મહાત્મા પાસે લઈ જતા.
તેમના માઢમાં સાધુ સંતો ધ્રા આવતા. તે રામચંદ્ર, કૃષ્ણ, પ્રહલાદ, ધૃધ વગેરેની વા કહું . આપણા બહેચરને મનમાં ધ્રુવ અને પ્રહલાદ જેવા ચવાનુ મન થતું... અંતે પ્રભુ તેમની પેરે પેાતાને દર્શન આપે તે માટે ધમાં ગેાખલામાં પ્રભુના નામને ત્રીને દીવેા કરી પ્રાર્થના કરતા અને કપાળમાં રામનું ટીલું કરતા. માઢમાં બાવાઓ, ભકતા, માભટ્ટો, પુરાણીષ્મ પણ આવતા અને દરેકની પાસેથી જુદી જુદી ધર્મકથા અને વાર્તા સાંભળવામાં તેમને રસ પડેતેા. નાનપણમાં પુરાણા વગેરેની ઘણી વાતો તેમને કંઠરથ થઇ હતી અને તેની ઉપર શ્ર! બેસી ગઈ હતી. મુસલમાના ના ધર્મની વાતે સાંભળવાના પણ તેમને પ્રસંગ પડતા ખુદ્દાની વાત આવતો ત્યારે તેનાં દર્શન કરવા તે તલપાપડ થઈ જતા.
એક વખત માઢની પાછળ કબર પાસે એક ઘરડા મેલે કાર્ આવ્યા હતા. તે તે પ્રતી પાસે ભાગવા જતા. નતા કાની સાથે માત્રતા. બહુચર એક દિવસ તેની પાસે શિરામણ્ લઈને ગયા અને તેના પગે પડ્યા. ફકીર બાવા તેમના સામુ તાકીને જોષ રહ્યા અને પછી ખુબ હસ્યા અને એસ્યાઃ તેરે ક્લિમે ખુદાકા પ્રવેશ હાઞા. તું ખુદાકા
૧
બંદા હોગા, બચરતે માંબાવાના ખેલવામાં સમજ પડી નહિ પણ એટલું તો લાગ્યું કે સાંદખાવ આશિર્વાદ આપે છે તેથી સાં થયું તે પરીક્ષામાં પાસ થવાશે.
એક ખેડુત બાળકમાં જે નિર્ભય અને હિના સારી તંદએ તે હેંચરામાં ક્લ.ના iપણમાં તે ઘણી વખત પિતાની સાથે ખેતરમાં જતા અને શિયાળવા તથા શાડુડી વગેરવી ભય નહિ પામતાં તેમને હાંકી કાઢત!. તે પેાતાની માને પાં ભરવામાં, ખેતરમાંથી ઘાસચારો લારવામાં, બા[ વઢાવામાં અને કાચત ઘટી ખેંચવામાં પણ્ મદદ કરતા. તેમ ડી ફિના અને રીઅલ એટલું સરસ હતું કે કાચા ઘઉં, કાચી બાજરી અને કા મ મુઠ્ઠીએ મુઠ્ઠીએ ખાતા તા પણ તેમને પમાં જતા, કાચી ચાળાની સીંગે પચાવી એ તેમને મન રમત વાત હતી. અખાને માખાં લા? મર્યા બાવાની હદમાં એમને પડો નંબર આવશે,
તેમના બાંધે ઘણે ભજવ્રુત હતેા, તા દિવસોમાં સામસામા પક્ષ લડાખામાં ઘણા બાળક એમની આગેવાની સ્વીકારવા અને સામા પક્ષને હાર આપવા. નિશાળમાં પણ્ ભાગ્યેજ વિદ્યાર્થી એમનું નામ લગ્ન શકત્તા, કારણુ કે અમને ખીજવવાી મેથીપાક મળવાની સાસ્ત્રમાં દરેક બાળકને રહેતી.
મેટી ઉંમરે પણ એમની શંકેત અપૂર્વ રહેલી એ એમને જોનાર દરેક કહી શકે તેમ કવિ નાનાલાલે બામર લખ્યું છે કે એમની મુખ્ય મૂર્તિ એમના આત્મસ્વરૂપ જેવી ભવ્ય હતી, વિશાળ મુખારવિંદ્ર, ઉચ્ચ અને પુષ્ટ દેવ સ્થ, યોગેન્દ્રપ જેવી દાદી, એમને જગત 'ડા ! આપણે સૌ મા-વાત મૂર્તિપૂજક છઠ્ઠો અને એ ભવ્યમૂર્તિ અદ્રશ્ય થઈ છે પણ તીખો છે તેમના અંતરમાંથી તે જલદી ભુસાથે નહિ જ...”
એક વખત તેમની નિરાળના શિક્ષક માંડાભા પ્રાગજીની સ્ત્રીને ભૂત આવતુ હતુ. તે એક ફકીરે
