________________
કલેશ વિનાશક યાને સદગુણવર્ધક મુકિ.
૩૦૧
એટલી બધી વધેલી છે કે નહિ પુછો વાત. સારા શહેરીમાં ખપવાને રહી તમાકુ વિગેરે વ્યસનને પિતે ભૂષણરૂપ માને છે. અને તેને જે ખરેખર ભકતે તેજ સારા શહેરી, લાયક જેન્ટલમેનમાં ગાય છે એ પવન ફેલાય છે. હોટેલમાં ખાવું પીવું એનેજ મેજમઝા માને છે. વડીલોએ વારસામાં આપેલી પુંછને તેમાં ઉગ થાય છે તેથી પિતે પિતાને કૃતકૃત્ય માને છે. એક તરફથી નાની ઉંમરમાં સંસારમાં જે પાવાનું હોય અને બીજી બાજુથી દુષ્ટ વ્યસનથી વીર્યને તપાવવાનું શ્રેય પછી અમારી જેમ પ્રજાની શરીર સંપત્તિ કેટલી મજબુત થાય તેને ખાસ વિચાર કરવા જેવું છે. જૈન યુવકેનું ખાસ સમેલન કરવામાં આવે તે સેંકડે ૧૦ ટકાની મુખમુદ્રા ભવ્ય લાગવી મુશ્કેલ છે. બાકી તે જાણે હાડપીંજર શણગારેલાં હેય એ ભાશ થયા સિવાય રહેશે નહિ. જે પ્રજાના ઉપર ભાવિ ઉન્નતિને આધાર છે, તે જ આવી નિઃસવ તે પ્રજા પિતાનું અને પિતાના બંધુઓનું શું ભલું કરી શકશે. જેઓ સત્વહીન હોય છે, તેમને પિતાના દેવ માલુમ પડતા નથી. અને પિતાની અનવતીનાં કારણને બીજાના ઉપર દરરોપ કરે છે. યુવકે જાગે, દુષ્ટ વ્યસનને ત્યાગ કરી નિર્વ્યસની બને અને વીર્ય રક્ષણ કરી શારીરિક યોગ્ય પરિશ્રમ કરી, જુઓ તદુરસ્તી અને શારીરિક સંપતિમાં તમે આગળ વધે છે કે નહિ?
क्लेश विनाशक* याने सद्गुणवर्धक मुद्रिका.
ઘણાં વર્ષ પૂર્વે દક્ષીણમાં કોકણ જાતને એક બ્રાહ્મણ નામે કૃષ્ણ ભટ્ટ કરીને રહે હતે. બ્રાહ્મણને ઉચિત્ત ડે ઘણે વેદાભ્યાસ તેણે કર્યો હતો. અને ભિક્ષાવૃત્તિથી પિતાને સંસાર નીભાવતો હતો. તે પણ તેમના પૂર્વજોને અસલ ધંધે ખેતીવાડીને હતો તેમાંથી પણ તેને દ્રવ્ય સંપાદન થતું હતું. વળી તેના માતામહ એક દેવસ્થાનના પૂજારી હતા તેમાંથી એને પુષ્કળ પૈસા એકઠા કરી રાખ્યા હતા. તે પૂજારીના કુટુંબના મૂળ પુરૂષે આરબ શેકો જ્યારે હિંદુસ્થાન સાથે વેપાર ખેડતા હતા ત્યારે ચાંચીયા લેકે સાથે પિતાને ભાગ રાખ્યું હતું અને તે સમયથી તેઓની પાસે અખૂટ દ્રવ્ય હતું. પણ દૈવ્યોગે કૃષ્ણભદના માતામહને પુત્રી સિવાય કંઈ સંતાન નહોતું. તેથી આ સઘળું દ્રશ્ય કૃષ્ણભટ્ટને વારસામાં મળ્યું. આ દ્રવ્ય સાથે એક અપૂર્વ મુદ્રિકા હતી, જેની સરખામણી કોઈ સાથે થઈ શકતી નહોતી. તેની કારીગરી અપ્રતિમ હતી, અને તેની કીમત પણ ઘણું હતી. આજ પર્યત પૂરી કરું બના વંશજો વચ્ચે એ સંબંધી તકરાર થએલી નહતી, અને તકરાર થવા જે પ્રસંગ પણ આજે નહોતે. પણ કૃષ્ણભદ્રને ત્રણ પુત્ર હતા. તેઓ અનુક્રમે વિનાયક, દિનકર અને શ્રનિવાસ-અથવા વિ-દિનું અને સ્ત્રનું નામે ઓળખાતા હતા, અને કૃષ્ણભદના મૃત્યુપર્યત તે સંપત્તિના ત્રણ ભાગ પાડવાની આવશ્યકતા હતી. બીજી બધી સંપત્તિના ત્રણ ભાગ થઈ શકે. પણ તે મહામૂલી અને અપૂર્વ કારીગરીવાળી મુદ્રિકાની વહેચણી થઈ શકે તેમ નહોતું. તેથી તે ત્રણ પુત્રોમાંના દરેક જણ કહેતા કે “તે મુદ્રિકા અમને મળવી જોઈએ. કદાચ જે તે મને નહિ મળે તે યાદ રાખો કે તમારું ખૂન કરી એ મુદ્રિકા હું મેળવીશ.” ત્રણ જણ દુર્ગુણી, બાબાજ, પ્રપંચી, દુરાચારી, અને અનાતિમાન હતા, અને કૃષ્ણભટ્ટને ખરેખર
• એક મરાઠી પત્ર ઉપરથી.
