________________
ಸಂಘರ್ಷಣೆಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿ
ಯಾರಾದರು ಜಗಳವಾಡಲು ಪ್ರಾಂಭಿಸಿದಾಗ, ಅವರ ಶಬ್ದಗಳು ಸಿಡಿಮದ್ದಿನ ಹಾಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಆ ಸಂಘರ್ಷಣೆಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬೇಕೆಂಬ ಅರಿವು ಇದ್ದರೆ, ಆಗ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ಪರಿಣಾಮವು ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ತುಸು ಪರಿಣಾಮ ಉಂಟಾದರೆ, ನಾವು ತಿಳಿಯಬೇಕು ಎದುರಿನವರ ಮನಸ್ಸು ನಮ್ಮ ಮೇಲೂ ಪ್ರಭಾವವು ಬೀರುತ್ತಿದೆ ಎಂದು; ಆಗ ನಾವು ಅಲ್ಲಿಂದ ಜಾರಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸಂಘರ್ಷಣೆಯೇ ಆಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಎಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತೇವೋ ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಂಘರ್ಷಣೆಗಳು ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ. ಸಂಘರ್ಷಣೆಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವುದರಿಂದಲೇ ಮೋಕ್ಷವು ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗುವುದು.
ಈ ಜಗತ್ತು ಸಂಘರ್ಷಣೆಯೇ ಆಗಿದೆ. ಸ್ಪಂದನಗಳ ಸ್ವರೂಪವಾಗಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಸಂಘರ್ಷಣೆಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬೇಕು. ಸಂಘರ್ಷಣೆಯಿಂದಾಗಿಯೇ ಈ ಜಗತ್ತು ಎದ್ದು ನಿಂತಿರುವುದು. ಇದನ್ನು ಭಗವಾನ್ ಮಹಾವೀರರು 'ವೈಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಉಂಟಾಗಿರುವುದು' ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನು, ಅಲ್ಲದೆ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಿಯು ವೈರವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಸಂಘರ್ಷಣೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಾದಷ್ಟು ವೈರವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದೆ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅದು, ಹಾವಾಗಿರಬಹುದು, ಚೇಳಾಗಿರಬಹುದು, ಎಮ್ಮೆಯಾಗಿರಬಹುದು, ಗೂಳಿಯಾಗಿರಬಹುದು, ಅಥವಾ ಇನ್ನು ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಜೀವಿಯಾಗಿದ್ದರೂ ಹಗೆತನವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಎಲ್ಲದರಲ್ಲಿಯೂ ಆತ್ಮದ ವಾಸ್ತವ್ಯವಿದೆ ಮತ್ತು ಆತ್ಮ ಶಕ್ತಿಯು ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಸಮಾನವಾಗಿಯೇ ಇರುವುದಾಗಿದೆ. ಆದರೆ, ಈ 'ಪುದ್ಗಲ್'ನ ದೌರ್ಬಲ್ಯದಿಂದಾಗಿ ಸಂಘರ್ಷಣೆಗಳನ್ನು ಸಹಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ. ಈ ಸೈರಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದರ ಜೊತೆಗೆ, ವೈರತ್ವವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳದೆ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ ಹಾಗು ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಅದೇ ವೈರತ್ವವು ಮರುಕಳಿಸುವುದು!
ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಎಷ್ಟೇ ಮಾತನಾಡಿದರೂ ಹಾಗೂ ಅವನು ಹೇಗೇ ಮಾತನಾಡಿದರೂ, ನಾವು ಜಗಳ ಮಾಡಲು ಹೋಗದೆ ಇರುವುದೇ ಧರ್ಮ. ಹೌದು, ಹೇಳುವವರು ಏನು ಬೇಕಾದರು ಹೇಳಲಿ, ಅಲ್ಲಿ ಇಂತಹದ್ದೇ ಮಾತುಗಳಿಗೆ 'ಜಗಳಮಾಡಲೇ ಬೇಕು' ಎನ್ನುವ ಷರತ್ತುಗಳು ಏನಾದರೂ ಇದೆಯೇ? ಬೆಳಗಾಗುವವರೆಗೂ ಜಗಳವಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ, ಅಂತಹ ಜನರು! ಅಲ್ಲದೆ, ನಮ್ಮಿಂದ ಎದುರಿನವರಿಗೆ ದುಃಖವಾಗುವಂತಹ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆಡುವುದು ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ ತಪ್ಪು. ಇನ್ನು ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಬೇರೆಯವರೇ ಏನಾದರು ಹೇಳಿದಾಗ, ಅದನ್ನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುವವರನ್ನು ಮನುಷ್ಯರೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
