________________
23
ಸಂಘರ್ಷಣೆಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿ ಪ್ರಶ್ನಕರ್ತ: ಆದರೆ ದಾದಾ, ಸಂಘರ್ಷಣೆಯು ಉಂಟಾಗಬಾರದು ಅಲ್ಲವೇ?
ದಾದಾಶ್ರೀ: ಸಂಘರ್ಷಣೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ, ಅದು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ (ಹೋದ ಜನ್ಮದಿಂದ) ಮಾಲು ಯಾವುದು ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡು ತರಲಾಗಿದೆ, ಅದರಿಂದ ಸಂಘರ್ಷಣೆಗಳಾಗುತ್ತವೆ. ಅಂತಹ ಮಾಲು ತರದೇ ಹೋಗಿದ್ದರೆ, ಆಗ ಹಾಗಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದುದರಿಂದ, ಅಲ್ಲಿ ನಾವು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕೇನೆಂದರೆ, 'ಆ ಸಹೋದರನ (ಹೋದ ಜನ್ಮದ ಮಾಲು) ಅಭ್ಯಾಸವೇ ಅಂತಹದ್ದಾಗಿದೆ', ಹಾಗೆಂದು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನಂತರ, ನಮಗೆ ಅದರಿಂದ ಯಾವ ಪರಿಣಾಮವು ಉಂಟಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಕಾರಣವೇನೆಂದರೆ, ಅಭ್ಯಾಸವು ಅಭ್ಯಾಸದವನದ್ದು (ಹೋದ ಜನ್ಮದ ಸಂಸ್ಕಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನದ್ದು) ಹಾಗೂ 'ನಾವು' ನಮ್ಮವನದ್ದು (ಶುದ್ಧಾತ್ಮ)! ಆಮೇಲೆ ಉಳಿದಿರುವುದೆಲ್ಲಾ ವಿಲೇವಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ನೀವು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಅದರೊಂದಿಗೆ (ಹೋದ ಜನ್ಮದ ಅಭ್ಯಾಸದೊಂದಿಗೆ) ಇದ್ದುಬಿಟ್ಟರೆ, ಆಗ ತೊಂದರೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಸಿಕ್ಕಿಕೊಳ್ಳದೆ ಹೋದರೆ ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲ. ಅದಲ್ಲದೆ ಸಂಘರ್ಷಣೆಯಂತೂ ಉಂಟಾಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಸಂಘರ್ಷಣೆಯಾಗದೆ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ! ಈ ಸಂಘರ್ಷಣೆಯಿಂದಾಗಿ, ಒಬ್ಬರು ಮತ್ತೊಬ್ಬರೊಡನೆ ಭಿನ್ನತೆಯನ್ನು ಹೊಂದದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇದಂತೂ ಪತಿ-ಪತ್ನಿಯೊಂದಿಗೆ ಸದಾ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಅವರು ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಬಾಳುತ್ತಾರಲ್ಲವೇ? ಸಂಘರ್ಷಣೆ ಆಗುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಸಂಘರ್ಷಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಲೇ ಬಾರದು ಎಂದು ಯಾರೂ ಯಾರ ಮೇಲೂ ಯಾವುದೇ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಹಾಕಬಾರದು.
ಪ್ರಶ್ಯಕರ್ತ: ಆದರೆ ದಾದಾ, ಸಂಘರ್ಷಣೆ ಉಂಟಾಗಲೇ ಬಾರದು ಎನ್ನುವ ಭಾವವು ಸತತವಾಗಿ ಇರಬೇಕಲ್ಲವೇ?
ದಾದಾಶ್ರೀ: ಹೌದು, ಇರಬೇಕು. ಅದನ್ನೇ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿರುವುದಲ್ಲವೇ! ಅವರ ಪ್ರತಿಕ್ರಮಣವನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು ಹಾಗೂ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಅದೇ ರೀತಿಯ ಮನಸ್ತಾಪವಾದರೆ, ಮತ್ತೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಮಣ ಮಾಡಬೇಕು. ಕಾರಣವೇನೆಂದರೆ, ಒಂದು ಪದರ ಕಳಚಿದರೆ, ನಂತರದ ಪ್ರತಿಕ್ರಮಣವು ಮತ್ತೊಂದು ಪದರವನ್ನು ಕಳಚುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಬಹಳ ಪದರಗಳನ್ನು ಉಳ್ಳವುಗಳಲ್ಲವೇ? ನಾವಂತೂ ಯಾವಾಗೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಸಂಘರ್ಷಣೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆಗ, “ಇವತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯ ಜ್ಞಾನ ದೊರಕಿತು!' ಎಂದು ಅದನ್ನು ನೋಂದಾಯಿಸಿ ಕೊಳ್ಳುವುದರೊಂದಿಗೆ, ಎಲ್ಲಿಯೂ ಸಂಘರ್ಷಣೆಯಿಂದ ಮುಗ್ಗರಿಸಿ ಬೀಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಜಾಗೃತವಾಗಿ, ಜಾಗೃತಿಯಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಸಂಘರ್ಷಣೆಯು ಆತ್ಮದ ವಿಟಮಿನ್ ಆಗಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ
