Atmashuddhipayog

Author(s): Buddhisagar
Publisher: Buddhisagar

Page 67

कोट युपायमिले.द्यन्न, तन्मिलेत्कृपयागुरोः गुरुकृपांविनाशुद्ध, उपयोगो न जायते ॥८७५॥ सद्गुरुद्रोहिदुष्टानां, कोटिशास्त्राऽवगाहिनाम् : आत्मज्ञानं स्फुरेन्लव, कोट्यपायजगत्त्रये ॥७७६॥ गुरुकृपांविनाऽध्यात्म-कोटिग्रन्थप्रवाचनः आत्मज्ञानं हृदिव्यक्तं. जायते नव निश्चयः ॥७७७॥ सद्गुरोराऽऽत्मरूपाणां, क्षमादिगुणसंजुषाम् सुशिष्याणांचभक्ताना, मस्तिज्ञानस्ययोग्यता ॥८॥ परीक्षायुक्तितः कृत्वा. परीक्षायोग्यसाधनः आत्मज्ञानरहस्यंतु, देयं भक्ताय भावतः॥७९॥ अयोग्यभक्तशिष्याणां. ज्ञाने दत्तेपदेपदे बालहत्यादिकंपापं, गुरूणामपिजायते ॥८॥ गुजिवप्रभोराज्ञा-मन्तारो भक्तदेहिनः गुर्वाज्ञापारतन्त्र्येण, लभन्ते गुरुमम ते ॥७८१॥ गुरुहामिलेतपूर्ण, सद्गुरोराशिषाध्रुवम् : शुद्धोपयोगसम्प्राप्तिः सद्गुरोः पादसेवया ॥७८२॥ भक्तानां योग्यसाधूनां, गीतार्थपादसेविनाम् शास्त्राऽभ्यासंविनाऽध्यात्म-ज्ञानंहृदि प्रकाशते ॥७८३॥ सद्गुरोराऽऽत्मभूताये, गुरुस्वाऽर्पणकारकाः भवन्तितेगुरुप्रीत्या, स्वयं शुद्धोपयोगिनः ॥७८४॥ प्रादुर्भूता हृदिस्पष्टा, शुद्धोपयोगभावना लिखिताःकाव्यरूपेण, विश्वकल्याणहेतवे ॥७८५॥ यादृशी स्फुरणोत्पन्ना, तादृशीलिखितामया अनुक्रमो न तत्राऽस्ति, पुनर्दोषो न चाऽऽत्मनि ॥७८६॥ .