________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જાય. ''
કહ્યુઃ “ ભદત ! તમે જ્ઞાની છે, તપસ્વી છે, પવિત્ર ભીતરમાં તેથી તદ્દન ઉલટું. આ રીતે ભિક્ષુવન, જીવન જીવો છો–એટલે આપ તેને સારો કરી દે. જે વાસન પર વિજય મેળવવા માં મદદરૂપ થવાને બદલે. એ મરશે તે હું પણ આપની પણ ફૂટીમાં મારા ભીતરની ગંદકીના ઢાંકણરૂપ બની ગયું.” પ્રાણ ત્યાગ કરી દઈશ ! સુકુમાર ન હોય તે મારે ભિએ અગિળ કહ્યું : “દેહિક દૃષ્ટિએ મારું પતન જીવવું પછી તેના માટે ? ”
ન થયું હોવા છતાં, માનસિક દષ્ટિએ તે હું અધમાધમ પતિ પત્નીને આશ્વાસન આપતાં ભિક્ષુએ કહ્યું: છું. બાલ્યાવસ્થામાં રમત રમતી વખતે, શ્રીમતી મારી “ મહાનુભાવો ! જીવન અને મૃત્યુની વાત માણસ કે પત્ની બનતી, એ દો હું સ્વનોમાં જે રહું છું દેવને પણ આદિન નથી. પણ “સત્ય” પર મને અને પછી દિવસ દરમિયાન આવા સ્વપનને ભૂલવાને અપૂર્વ શ્રદ્ધા અને વિશ્વાસ છે. આપણે ત્રણેય આપણા બદલે તેને વાગોળતા રહી આનંદ પ્રાપ્ત કરતો રહું છું. જીવનમાં થયેલા અપરાધોને સાચા દિલથી એકરાર કે અધમ દશા ! કેવું કરણ પતન ! મારા આવા કરીએ કદાચ સત્યના બળ વડે આ બાળક છવી પણ જીવનને હું બિંદુ છું, ધિક્કારું છું, નફરત કરું છું
અને પશ્ચાત્તાપ કરું છું. આવા જીવનથી મુક્ત બનવા આમ કરી સૌથી પ્રથમ પોતાના જ અપરાધને શપથ લઉ છું અને પરમ કૃપાળુ તથાગતને આ બાળએકરાર કરતાં ભિક્ષુએ કહ્યું: “ બનારસથી અભ્યાસ કને પુનઃજીવન અર્પવા પ્રાર્થના કરું છું. ” કરી આવ્યા પછી, જ્યારે તમારા લગ્નનું અને પરદેશ ભિક્ષુનો એકરાર પૂર્ણ થતાં બાળકના હૃદયના ધીમા ગયાનું મેં જોયું, ત્યારથી સંસાર પ્રત્યે મને વૈરાગ્ય ધબકારા શરૂ થયા. શ્રીમતીની આંખે નીચે ઢળી ગઈ. આશે. અલબત્ત, મારા વૈરાગ્યના મૂળમાં શ્રીમતી પતિ કે ભિક્ષની સામે ઉંચી નજર કરી તે જોઈ શકતી પ્રાપ્ત ન થઈ તેની હતાશા અને નિરાશા જ હતા. એ નહતી. હવે શ્રીદત્તે પિતાના પાપને એકરાર કરતાં વૈરાગ્ય જ્ઞાનપૂર્વકને નહે, છતાં દીક્ષા બાદ કેટલેક કહ્યું : “ લગ્ન પહેલાં જ હું લગ્નજીવન ભોગવી ચૂક સમય હું સંયમપૂર્વક જીવ્યો. લોકોને તથાગતને હ. અલબત્ત, પરાઈ સ્ત્રીઓની સાથે. આ કારણે સ્ત્રી ઉપદેશ સમજાવતા કહે “ સ્ત્રીનું સ્વરૂપ નિરંતર સ્વભાવથી હું પરિચિત હતો. સ્ત્રીને પિતાના પ્રેમપાત્ર નિંદ્ય સમજે.” “ સ્ત્રીએ પર્વત જેવા નિશ્ચલ પ્રત્યે સ્વાભાવિક રીતે જે ઉષ્મા, ઉત્કટ લાગણી, દેહમનને પણ ચલિત કર્યાના અનેક દૃષ્ટાંત છે.' ભૂખ લેવા જોઈએ, તેને શ્રીમતીમાં અભાવ હતો. મારા
કામાસકા મલિન વિચારોને સેવવા કરતાં વાઘને માટે તે માત્ર વાસનાતૃપ્તિનું સાધન બની રહી. - મુખમાં જઈ પડવું, અથવા કુર કસાઈની તીણ ભાવિક લાગણી તેનામાં ઉત્પન્ન કરાવવાના મારા પ્રયત્નો છરી થી કપાઈ મરવું વધારે સારું છે.” પણ નિષ્ફળ જતાં, હું હલી સ્ત્રીઓની સબતે ચડ્યો. સાચી કદાચ મારી આવી વણીના કારણે જ સ્ત્રીઓ મને વાત તો એ છે, કે આપણા દેશમાં થતા લો નથી પૂજ્ય માનવા લાગી અને મારી આસપાસ રત્રીઓના તે સાચા અર્થમાં ધર્મલગ્ન અગર નથી તે કર્મલ. ટોળાં ઉમટી પડતાં. બોર્શ રીતે તે તેમને જોઈ હું એમાં તે માત્ર મહત્વની બે જ વાતને સમાવેશ થાય આંખે વીંચી કહે “આઘી જાઓ ! માતાઓ આધી છે. એક કામ માં અને બીજું અર્થશાસ્ત્ર આમ છતાં જાઓ ! સંસાર મિયા છે, રૂપ મિથ્યા છે, જગત બધું અમે બંનેએ, અન્યની દષ્ટિએ દાંપત્ય જીવન સુખી માયા છે પરંતુ તેઓના ગયા બાદ પાછળથી હું દેખાડવાને સફળ પ્રયત્ન કર્યો. મારા કોઈ કામમાં એણે લાલચુ અને વાસન મય દૃષ્ટિએ જોઈ મનમાં ગણ દખલ ન કરવી અને મારે પણ તેના કોઈ વર્તનની કદી ગણતે : “ ભિક્ષ થવાને કારણે આવી અસરાઓ જેવી ફરિયાદ ન કરવી એ નીતિ અમે અપનાવી. આમ બાહ્ય સ્ત્રીઓથી માં વાચત રહેવું પડે છે.' આ રીતે મારું રીતે સુખી દેખાડવામાં આવતું અમારું દાંપત્ય જીવન ભિક્ષુ જીવન, બેવડા પ્રકારનું થઈ ગયું. બાહ્ય એક, તે અંદરથી કથળી ગયું. સુમારના જન્મ પછી શ્રીમતી
માનવમનની ભીતરમાં
For Private And Personal Use Only
