________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
છે કે
,
પv4k v.*
[ ૬૮ ]
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ, હવે આનું કરવું શું? આને ક્યાં ? એ BooooooooooooooooooocGo wCooooooooooooooxg વિચારમાં પડ્યા. છેવટે કહ્યું કે કોઈ વાતે જાય છે જે
મહા વીર પ્રભુની કે નહિં? વણિક કહે આપ પરમ પિતા હું અહિં છું રહું એમાં નાખુશ જ છે તો હું તો આપની આજ્ઞા છું મસ્તકે ચઢાવીને પૃથ્વી ઉપર જાઉં, પણ તે એક હૈ.
eroccoસ્તુ તિ~::o શરતે અને તે એ કે-માલીકીની દુકાનમાં ગાદી ફૂ તકીએ બેઠે બેઠે ઘરના ઘરમાં ઘરની સ્ત્રીના હાથની ફૂ
(રાગ-ચા ઈલાહી મીટ ન જ એ દદે દિલ) ઘઉંની ઘીથી ચોપડી ઉની રોટલી અને દૂધ ભાત, લીલાં શાક, ચટણી, રાયતું, અથાણાં અને પાપડ,
વીરના દર્શન અહો આજે થયાં, સાથે નિત્ય તાજાં ખાઉં.' બ્રહ્માએ વિચાર્યું કે આપણે
દશથી પાપ અમારાં બે ગયાં; તે હદ કરી ! બધું માગ્યું તે પણ વગર મહેનતે જ
મૂર્તિમાં રકૃર્તિ દશે છે આ સમે, અને બેઠાં બેઠાં પગ પર પગ ચઢાવીને નિત્ય તાજું
આજ વીરજિકુંદ અમને તો ગમે. ૧ માગ્યું; પણ હવે આ શલ્ય અહિં કેમ રખાય? આ પ્રેમથી હું દશ વરતણું કરું, વિચારથી થાકીને કંટાળીને બ્રહ્માએ પણ વણિકને હું અન્ય ભાવેને સદાયે પરિહરું; કહ્યું કે જા ભઈ જા! ભલો થઈને જા! તને એવું છે નિરંજન શાંતભાથી ભરી, મળો! આમ બ્રહ્માએ કહ્યું ત્યારે એ વણિક પૃથ્વી દ૫ રેષ ન ભાસતો જેમાં જી. ઉપર આવ્યો !!!” આમ વિચારી તે દેવે વણિકને ફૂ
પૂણાતા છે સદા દાતા તમે, છેવટ કહ્યું કે “ભાઈ તારે જે જોઈએ તે માગ. એ રાગરૂપી આગમાં જલતા અમે; મેં આપેલું વચન મિથ્યા નહિં થાય પણ તારી સાથે હું ન માગું એક્ષપદને નાથજી, શરત એટલી કે તને એક જ વચનથી માગી લેવાનું માત્ર મુજને વીર ! રાખે સાથ. ૩ કહું છું.” વણિકે કહ્યું કે “ભલે કૃપાળુ, આપ તેમ
મુક્તિ નારીની મહને પરવા નથી, પ્રસન્ન છે તે તેમ.' દેવ કહે છે કે “તો ઢીલ ન કર,
ચરણમાં રાખે એ વાણું મેં કથી; જે જોઈએ તે એક વચનથી જલદી ભાગી લે.” વણિક અર્જ આજ સુણી વિભુ આવે હવે, કહે-મારા સાતમા છેકરાની વહુને મારી સાતમી હું સેવક “લક્ષ્મી આપને આખર સ્તવે. ૪ હવેલીના સાતમે માળે કાયમ સોનાની ગેળીએ છાશ ફેરવતી મારી આંખે જોઉં.' આ કથનથી દેવ તે શું ?'
મુનિરાજ શ્રી લક્ષ્મી સાગરજી મહારાજ હેરત પામી ગયે, કારણકે એક જ વચનમાં પણ 80s
soooooooooooooooooooow સહુ કરતાં સરસાઈ અને સર્વ કાંઈ માગી લીધા. પણું વચન આપ્યું ત્યાં થાય શું ? દેવ કહે તથાસ્તુ. જેને ઘેર છાશ કરવા પણ સોનાની ગોળી હોય તેને વિચાર, ભાગ્યવાન બુદ્ધિમાન આ વૃધે શું શું માગ્યું? ત્યાં ઋહિ પણ તે પ્રમાણમાં જ હોયને! પિતાનું ડોસાડાસી બંનેની યુવાવસ્થા ભાગી ! સાત સાત અંધપણું ટાળી જિંદગીભર સુખી કરનાર ચહ્યું પણ પુત્ર અને તે પણ પરણેલાં ! એ પુત્રો ઘરેબારે થાય માગ્યાં! કશું બાકી રાખ્યું ? આ સ્થાને કોઈ અજ્ઞ ત્યાં સુધીનું પિતાનું આયુષ્ય માગ્યું ! સાતે છોકરાને હોત તો શું માગત? આ બધો કે પ્રતાપ ! કહે અલગ અલગ રહેવા સાત હવેલી ભાગી અને તે પણ કે વિદ્યાદેવીને જ! વિદ્યા જ હૈયામાં હાજર ન હેત સાત સાત માળની! વહુનાં આભૂષણો પણું સુવર્ણ તો દેવ શું આપત ! આથી પણ વિદ્યા એ છે દેવ જડિત હીરા, માણેક અને મોતીનાં માગ્યાં, કારણ કે છે એ વાત સિદ્ધ જ છે.
(ચાલુ)
2000000000000000000
.......
...
...
For Private And Personal Use Only
