Atmanand Prakash Pustak 029 Ank 05

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 10

૧૧૨
શ્રી આત્માન પ્રકાશ,
વતી, સૌભાગ્યવતી હવી. તેની પુત્રી ગુણમંજરી નામઇ, અદ્ભૂત વિનયવતી, પણિ ક" કરી ગઈ ઉપદ્રવી; અને વળી મૂંગી–બોલી ન સકઈ પિતાઈ અનેક ઉપાય દીધા પણિ રોગ શમઈ નહીં. કેઇ વિવાહ પણિ ન કરઈ. સલ વરસની થઈ. તેહનઈ દુખઈ કરી સમસ્ત કુટુંબ દુખીઉં થયું.
હવઈ તે નગરનેં વિર્ષે એક સમઈ ચાર જ્ઞાનધરણહાર શ્રી વિજયસેનસૂરિ આવ્યા. સર્વ નગરના લેક, પુત્ર સહિત રાજા, કુટુંબ સહિત સિંહદાસ સેઠિ વાંદવાનઈ અર્થે જાતા હવા. ત્રિણ પ્રદક્ષિણા લેઈ વિધિપૂર્વક વાંદી યથા
ગ્ય ઠામર્દ સહ બેઠા. આચાર્યો દેશના દીધી, તિહાં જ્ઞાન-આરાધન વષાણું. તે જ્ઞાનને મનઈ કરી વિરાધઈ. તે આગલિં ભવિં શૂન્યમન અથવા સસંનિયા (2) થાઈ, વલી જ્ઞાનને વચને વિરાધઈ તે મુગા-મુખગી થાઈ, વલી જે જ્ઞાન કોઈ કરી વિરાધઈ તેને દુછ કુષ્ટાદિક રોગ થાઈ; અને ત્રિવિધ પ્રકારઈ વિરાધઈ તેહને પરભાવિ પુત્ર, મિત્ર, કલત્ર, ધન, ધાન્ય, સૌભાગ્યાદિ સર્વને નાશ થાઈ.”
ઈમ દેશના સાંભળી સિંહદાસ સેઠિ બોલ્યા- હે ભગવન, કુણું કઈ માહરી પુત્રીનાં શરીર રેગ થયા ? ” ગુરૂ કહેવા લાગા-અરે મહાભાગ, સર્વ શુભાશુભ કર્મોથી નીપજઈ તે માટિ એહને પૂર્વભવ સાંભળે.
ધાતકીખંડના ભરતનઈ વિષઈ ખેટક નામા નગર. તિહાં જિનદેવ સેઠ કઈ તેહની સુંદરી નામાં સ્ત્રી છ6; નામઈ અને રૂપઈ પણિ. તેહના ૫ પુત્ર આસપાલ, તેજપાલ, ગુણપાલ, ધર્મપાલ, ધર્મસાર નામઈ, વલી તેહનઈ ૪ પુત્રી છઈ. લીલાવતી, શિલાવતી, રંગાવતી, મંગાવતી એહવઈ નામ અનુકમ જિનદેવઈ ૫ પુત્ર પંડિત પાસે વિદ્યા શિષવા મૂકયા. તે પાંચ ભેલા મિલી ચપલાઈ કરઈજિમતિમ બેલઈ, ભણવું ન કરઈ, તિવારઈ પંડિત તેહનઈ શિક્ષા આપઈ કાંબી પ્રમુખ તે મારઈ તિવારઈ રાતા થકાં તે ઘરિ આવિ માતા આગલિ દુખ કહઈ, તિવારઈ માતા કહઈ “હે પુત્ર, ભણવાનું સૂ પ્રોજન છે ? જે માટિ ભણ્યા મરઈ છઈ, અભણ્યા મરઈ છઈ, તે માટિ બિહનઈ. મરણનું દુઃખ સમાન દેવીનઈ કંઠશેષ કુણ કરઈ ? તે માટે મૂર્ણપણું ભલું.” ઈમ કહી પુત્રનઈ ભણતા વાર્યા; પાટી, પિથી, જ્ઞાનેપગરણ બાલ્યાં, પંડિતનઈ પણિ ઉલ દીધો. પુત્રનઈ સીષવા “જે કિહાઈ અધ્યારૂ સાહમ મિલઈ, ભણવાનું કહઈ તે પત્થર હણો.” ઈમ સીષવ્યા.
(ત વાત સેઠઈ સાંભળી, તિવાર સ્ત્રીનઈ કહેવા લાગો. “અરે સુભગે, મુખ પુત્રનઈ કન્યા કુણ આપસ્યાં? વ્યવસાય કિમ કરસ્થઈ, પુત્રને ન ભણાવ્યા તેહના માતાપિતા વયરી જાણવાં. પંડિત-રાજહંસની સભામાંહિ તે મૂર્ખ– બગલાં ન શોભઈ ” ઈમ સેઠિનાં વચન સાંભલી સેઠાણી બોલી “ તમેજ કાંઈ