Atmanand Prakash Pustak 023 Ank 07

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

૧૫૪
:
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ.
અલીસે ( નિરાશ થયેલાં) તે બંનેને લલચાવ્યાં (એલીસ ચેકીની સખ્તાઈથી અંદર પેસી શક્યો નહીં. જેથી અંદર જવા ઘણું જાનવરોની મદદ માગી. અંતે એક સાપે મેરની પીઠ ઉપર ચડી પોતાના દાંતમાં અવ્વીસને પકડી બે હિતમાં દાખલ કરવાનું માથે લીધું.) પછી અલીસે તે બનેને જેમાં તેઓ હતાં તેમાંથી બહાર કાઢ્યાં + + ૩૬ એમ કહ્યું કે તમે સઘળા ( હઝરત આદમ હાવાં રસા૫ સેતાન વિગેરે) ત્યાંથી નીચે ઉતરો ( અહીં કહેવાય છે કે બે હસ્તથી નીચે ઉતરતાં આદમ સરદીબ ( સિંહલદ્વિપ ) માં અને હાવાં અરબસ્તાનમાં નીચે ઉતર્યા હતાં–જે બંનેન બસે વર્ષ વિયેગ રહ્યા પછી જેબરાઈલના પ્રયત્નથી મકકા પાસે ભેગા થયા હતાં) પછી + + ૩૮ હે એસટાઈલ ( હઝરત અકુબની ઓલાદ અને હઝરત મુસાને જન્મ વંશ) ના છોકરાંઓ ! તમારી પર મેકલેલ મારી બક્ષીસ સંભારો. મારી સાથે કરાર પૂરો કરો. હું તમારી સાથે કરાર પૂરો કરીશ અને મારોજ ડર રાખો. ૪૦ અને તમે મારી આયાત જુજ કીંમતે ખરીદે નહીં. ઈમાન લાવો. ૪૧ અને યાદ કરે કે જ્યારે તમને ફેર
નના માણસોથી બચાવ્યા (ફેર ઍનને એક સ્વપ્નથી જણાયેલ છે કે એ સરાઈલના વંશમાં એક એવો જન્મશે કે જેથી મારું સર્વસ્વ નષ્ટ થશે. જેથી તેણે એસરાઈલ વંશના દરેક જન્મતા છોકરાને મારવા હુકમ કર્યો. એકંદરે ૭૦૦૦૦ મરાયા પછી કેટલાકની આજીજીથી એક વર્ષના અંતરે જમેલાને મારી નાખવા હૂકમ કર્યો. આ બાલકને જીવતાં રાખવાના વર્ષમાં હઝરત હારૂન જમ્યા અને મારવાના વર્ષમાં હઝરત મૂસા જનમ્યા. પણ તેની માતાએ મુસા બાલકને પેટીમાં મૂકી નદીમાં વહેતો કર્યો, જે પેટી તરતી તરતી ફેનના મહેલ પાસેજ આવી અને તેની જ સ્ત્રીએ આ બાલકને દત્તક લીધો. આ રીતે શત્રુસંઘમાં તેને રક્ષણ મળ્યું. વિશેષ માટે જુઓ (સુરા-૭–૧૦-૧૬ ) જે તમને હેરાન કરતા દીકરીઓને જીવતી રાખી છેકરાઓને મારી નાખતાં. આમ પસ્વરદેગાર તરફથી તમારે માટે મોટી અજમાયશ હતી. ૪૯
પછી તમે આ ફરી ગયા. પછી જે ખુદાની દયા-મહેરબાની તમારી ઉપર ન હોત તે તમે ખચિત નુકસાન પમનારામાં હોત ૬૪ અને ખરેખર તમે તેઓને જાગ્યા છે કે જેઓએ તમારામાં શનિવારના દિવસે હેકમનું એલંઘન કર્યું. (શનિવારે સખ્યવારે યહુદીઓને શિકારની સખ્ત મના છતાં હઝરત દાહુદના રાજ્યમાં રાતા સમુદ્ર પરના ઐલાના ગામના યહુદીઓ માછલીને નહેરમાં લાવી પાળથી રોકતા અને, રવિવારે મારી નાખતા. પરંતુ આ આયાથી એવું કથન નીકળે છે કે-માછલા શનિવારે-ફરતા પણ રવિવારે ક્યાંઈ ગુમ થઈ જતાં) પછી એમ તેઓને કહ્યું કે તમો તુરત વાંદરા થાઓ. ૬૫. ૪ x અને તેમજ