Atmanand Prakash Pustak 020 Ank 07

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

જૈન ખ ધુઆના કતવ્ય માર્ગ,
૧૬૫
૩ ધંધા એવા શેાધેા કે જેમાં શારીરિક મહેનત કરવાની હાય, જેના અ ંગાના વધારે લાભ તમારા તાલુકામાં, તમારા શહેર કે ગામમાં કે પાડાશમાંજ રહેતા હાય.
૪ બધી બાબતમાં જમાનાને અનુસરવા કરતાં તમારા શાસ્ત્રમાં કહેલા પરમ સત્ય તત્વાને જ અનુસરેા, જમાના વખતે સાચા હાય, અને વખતે ખાટા પણ હાય, તેથી શાસ્ત્રોક્ત સત્યની દીવાદાંડીને આદર્શ તરીકે સામે રાખી, તમારા સંજોગે પ્રમાણે સરળ માર્ગ કાઢી વર્તન રાખેા. તમારા આદર્શને ખાધ ન આવે તેવી રીતે જે જે બાબામાં જમાનાને અનુસરી શકાય તે તે ખાખતામાં તેને અનુસરેા, પરતુ જોજો, સત્યના માર્ગથી પતિત ન થવાય. સભાળજો.
૫ તમારા સાદા વર્તનની અસર તમારી આજીખાજી પડે તેવી રીતે વર્તા, તમારા આશ્રિતા કે સબંધીઓ ઉપર દખાણુ ન કરશે, પરંતુ પ્રેમ રાખજો, અને તમારા વન ઉપર તેઓને પ્રેમ થાય, તમારી સાદાઇમાં તેઓને મહત્વ લાગે તેવા આકારમાં મૂકવા પ્રયત્ન કરો. દરેક પ્રકારના સાચા પ્રયત્નનું પરિણામ આવે ત્યાં સુધી ધીરજ રાખો. અધીરા થશે। નહીં. વખતે વ્હેલું પરિણામ આવે, અને વખતે મેાડું આવે, છતાં ધીરજ ન ખાતાં કાળ સહિષ્ણુ બનજો. તમારા સારા પ્રયત્નનું સારૂ પરિણામ આપવા કુદરત હંમેશાં બરાબર તૈયાર હાય છે. એ ચેાક્કસ માનજો. કેમકે, તે તેમ કરવા બંધાયેલ છે.
૬ હવે એક મહત્વની વાત કહુ છું તે એ કે તમે જૈન ધર્મને માન આપનારા છે. મઢાવીરને પરમ દેવ માનનારા છે, તેથી તમારા મનમાં જગના કોઇ પણ પ્રાણી પ્રત્યે દ્વેષભાવ ન હેાવા જોઇએ. તેા પછી તમામ મનુષ્યા પ્રત્યે સાચા પ્રેમ કે વાત્સલ્ય ભાવ હોવા જોઇએ. અને હૃદયમાં એવું ઇચ્છવું કે કાઇ પણુ માનવ મધુ તરફથી મને જે કાંઇ વિઘ્ના આવે તે પ્રસંગે તેના ઉપર દ્વેષ કે ક્રોધ ન કરવાનું ખળ મારામાં જાગૃત થાઓ, મારી માનસિક સૃષ્ટિ ઉપર તેની ખરાબ અસર ન થાઓ. છતાં હું પ્રેમથી તેની ભૂલ તેને સમજાવી ઠેકાણે લાવું. આ ખ્યાલ હમેશાં મનમાં રહેવા જોઇએ. અને શકય પ્રમાણમાં તે આચારમાં ઉતારતા થઇ જવુ જોઇએ. “ જો મારી ફરજ સર્વ પ્રાણીઓ-સર્વ મનુષ્યા તરફ્ પ્રેમ રાખવાની છે, તે પછી મારા દેશ બંધુઆ, મારા શહેરના કાઇ પણ જ્ઞાતિના મનુષ્યા, મારી જ્ઞાતિ કે મારા કુટુંબના મનુષ્યા તરફ નવા કારણ સર શા માટે અપ્રેમ રાખવા જોઇએ ? તે દરેકનું હિત કરવાની દૃષ્ટિ તે। મારે હાવી જ જોઇએ. મારાથી હિત નખની શકે, એ વાત જુદી રહી; પરંતુ હિત કરવાની દૃષ્ટિ તેા જરૂર હાવી જ જોઇએ. મારા ગામના હરકાઇ જ્ઞાતિના મનુષ્યે મારી જ્ઞાતિ કે મારૂં કુટુંબ એ દરેક તરફ ઉપેક્ષા રાખું ખરેખર હું મારા પગ ઉપરજ કુહાડા મારૂ છું. મારૂ જ સઘખળ તેડું છું. આ વિચાર જાગવા જ જોઇએ. કારણ કે ભાઈ ! તમારા વતનના હરકેાઇ માણસે
77