________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૮૦
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ.
બની ગઈ છે, આત્મિક શૈર્ય, વીર્ય, મરદાઈ, હીમત, અને બધી ચીજો વિના નિભાવી લેવાની તાકાત, ચાલી ગઈ છે. આપણું તુચ્છ સંપત્તિ, ઘરબાર, ઈજત આબરૂ આપણા ગળામાં પથ્થરની ઘંટી રૂપે કામ કરી રહી છે. કેઈ પ્રકારનું સામાજીક, રાજનૈતિક કે કૈટુમ્બિક, વિપ્ન અથવા આવરણ, દુર કરવામાં જે બહાદુરીની જરૂર છે તે આપણે ગુમાવી બેઠા છીએ. આપણે આપણી પ્રાચીન સભ્યતા ગુમાવીને ખરેખર શંક, પામર, નિર્ધન પશુ જેવા બની ગયા છીએ. આપણી અધ્યાત્મિક્તાની હાંસી કરાવીએ છીએ.
અધ્યાત્મિકતા એજ ભારતવર્ષનું સાચું ધન અને ખરૂં ગૌરવ છે. પરંતુ વર્તન માનમાં એ મૂળ વસ્તુની કેટલે દરજજે વિકૃત થઈ છે, અને કઈ હદ પર્યત એ આદશ લેપ પામ્યો છે, તેની ગણના કરવી અશકય છે. ખરી આધ્યાત્મિક્તામાં નિરૂપાધિતા, સરળતા, ધર્મમયતા, વિરત્વ, નિર્ભવતા, હીમત આદિ ઉચ્ચતમ ગુણે હોય છે. આજે કયાં છે એ ખરી ચીજ ! એને બદલે કર્મ જડતા, આચાર બહ લતા, શુષ્ક વિતંડાવાદ, અને વાણી વ્યાપારે આવીને સ્થાન લીધું છે. ચિતરફ ઘોર અંધકાર છે. આશાનું એકે કિરણ દશ્યમાન થતું નથી.
પરંતુ આશાવાન હૃદય નિરાશ થવાની ના પાડે છે. ભારતનો આત્મા કયાં સુધી નિંદ્રાવશ રહેશે ? હવે વિવ જાગવા લાગ્યું છે. અને તે સાથે ભારતના સાચા અભ્યદયના મંગળ પ્રભાતની પૂર્વે લોલી તેના પૂર્વાકાશમાં વિસ્તરેલી આશાવાન દ્રષ્ટિનિહાળે છે. ભારતના અંધકારને દિવસ આવી ગયો છે. શું હવે પ્રકાશના પખવાડીયાની શરૂઆત નહિ થાય ? જરૂર થશે. ભારતની સંસ્કૃતિ અમર રહેવા નિર્માએલી છે. તેના બીજમાંથી એક વિધિ-વ્યાપી વૃક્ષ ઉદ્ભવશેજ. જેને ચક્ષ છે તે જોઈ શકે છે, જેને હૃદય છે તે અનુભવી શકે છે કે ભારત આજ માર્ગ હવે વળતું જાય છે. એની મૂળ સભ્યતા પુન: પ્રતિષ્ઠિત થશે જ. ભારતના ભાગ્યવિધાતા એ કામે લાગી પડયે છે.
પરંતુ એ કાર્યમાં આપણે શુ ફાળો આવશે ? આપણે હાથ પગ જકડીને એક ખુણે બેસીને, તટસ્થપણે, ઉદાગીનભાવે એ બધું જોયા કરીશું? એનો ઉત્તર પ્રત્યેક વાચક પિતાના જીવનવડે આપે.
અધ્યાયી
For Private And Personal Use Only
