Atmanand Prakash Pustak 020 Ank 06

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

૧૩૪
શ્રી આત્માન↑ પ્રકાશ,
કે આ જમાના મનની કલ્પના વધારવા માગે છે અને આપણા હિંદનું પ્રાચીન સમાજ બંધારણ આપણું જીવન મર્યાદિત બનાવવા માગે છે, આ બેમાંથી કયે માર્ગ પસ ંદ કરવા, એ સૈા સૌની ઇચ્છાની વાત છે. મારા નમ્ર અભિપ્રાય પ્રમાણે મર્યાદિત ઇચ્છા શક્તિથી માનવ સમાજ એક દર વધારે સુખના તત્વાના સ્વાદ લઇ શકે.
તેથી આપ સૌ બંધુએને જીવનસામગ્રી મેળવવા પ્રયત્ન કરવાની આડે જરાપણ આવવા માંગતા નથી, પરંતુ એટલું તે જરૂર આગ્રહપૂર્વક, વિન ંતિપૂવક આજીજી કરીને કહું છું કે જીવન સામગ્રી મર્યાદિત હાવી જોઇએ. પીત્તળના લાટથી ઉપયેાગઢષ્ટિએ પાણી પી શકાતુ હાય, તે આર્થિક દૃષ્ટિએ માટીનાં પાત્ર ટકાઉ હાય, તા ચાંદી સેાનાના લેટાની શી જરૂર ? એતે કેવળ સ્વચ્છંદજ ગણાય.
જીવન સામગ્રીને અમર્યાદિત બનાવવાથી દરેકની કલ્પના-અસ તાષિતાના જ્વાળામુખી ભભુકી ઉઠે છે. તે શાંત કરવા દેશ, વતન, વેશ, કુટુંબ, ધર્માચરણ, વિગેરેથી ઘેાડે દૂર જવુ પડે છે. વળી અસ તેષ વધતાં તેથી પણ આગળ વધી, વિદેશ જવુ પડે છે. સ્વદેશ ભૂલવેા પડે છે. વતનના સામાજીક ધાર્મિક કામા, કોટું ખિક સવાલે બીજાએ ઉપર છેડવા પડે છે. કેમ જાણે આપણને જરૂરજ ન હોય ? આપણે માટે નિરૂપયાગીજ હાય એમ માનીને તેની ઉપેક્ષા કરતા થઇ જવુ પડે છે. અસ તાષ વધતાં-જીવન સામગ્રી અમર્યાદિત બનતાં, આ પ્રમાણે ભવિષ્યમાં ભારે ભયંકર પરિણામ આવે. જો કે હાલ તુરતના વખતના વિચાર કરીએ, તે આપણે અધે રસ્તે છીએ.
જો કે જીવન અમર્યાદિત ખનાવ્યુ છે. પરંતુ તેનું છેવટનુ યાંસુધી પિરણામ આવે તેટલે સુધી આગળ વધ્યા નથી, ત્યાં સુધીમાં `ચેતી જવાના પ્રસંગ છે અને હજુ ચેતીને જે જીવન મર્યાદિત બનાવી લઇએ તા ખાત્રીથી માનજો કે વતનથી દૂર નહીં જવુ પડે. અને ધાર્મિક, સામાજીક ખાતાએ સભાળી શકશેા. નહીંતર રહ્યા ખડ્યા શહેરમાં રહેલા લેાકેા ( વૃદ્ધો } શરૂઆતમાં સભાળશે. પરંતુ છેવટે કેણુ સંભાળશે ?
મધુએ ! જીવન અમર્યાદિત બનાવીને તમે અથવા તમારી સ ંતતિ વિષ્યમાં વતન ભૂલવા માંગા છે ? દેશેાદેશ દોડશે તે જરૂર વતન ભૂલશે. વતનની સ ંસ્થાઆ, સાર્વજનિક મિલ્કતા, ધાર્મિક ખાતાએ કાને સોંપશે ? તેના ઉપયેગ કેણુ કરશે ? તમારી સંઘવ્યવસ્થા, જ્ઞાતિવ્યવસ્થા, કાણુ જાળવશે ? શું તે ખાતાના નાકરી અને અમલદારા રાખશે ? તેઓના પગાર માટે મોટા ફંડ ઉઘાડશે ? મોટા ફ્ડ કરી શકવા માટે દેશાવર મેટા ધંધા ખેડશે ? આ બધુ કરવા કરતાં ઘેર રહી કુટુંબપુરતું કમાઇ બાકીના વખતમાં હાથોહાથ ખધાં કામેા સંભાળેા, અને સ ભાળી શકાય તેટલા ઉઘાડા. આ રસ્તે ઉત્તમ નથી જણાતા ?