Atmanand Prakash Pustak 017 Ank 02

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

અભ્યતર શાંતિ. શ્રાવક કોને ફ્રેવા?
શ્રાવક ભાઈ તે તેને કહીએ જે પીડ પરાઈ જાણે રે, પરદુઃખે ઉપકાર કરે પણ, મન અભિમાન ન આણે રે. શ્રાવક. ૧ સકલ લેકમાં વંદે સહુને, નિંદા ન કરે કેની રે, વાચ કાય મન નિશ્ચલ રાખે, ધન્ય ધન્ય જનની તેની રે. શ્રાવક ૨ સમદષ્ટિને તૃષ્ણા ત્યાગી, પર સ્ત્રી જેને માત રે, જીવ્યા થકી અસત્ય ન બોલે, પરધન નવ ગૃહે હાથ રે. શ્રાવકo ૩ મેહ માયા વ્યાપે નહિ જેને, દૃઢ વૈરાગ્ય જેના મનમાં રે, અરિહંત નામ શું તાળી લાગી, સકલ તીરથ તેનાં મનમાં રે. શ્રાવક૪ પણ લેભીને કપટ રહિત છે, કામ ક્રોધ નિવાર્યા રે, ભણે નરસૈયો તેનું દરશન, કરતાં કુલ અજવાળી રે. શ્રાવક૫
અાવ્યંતર જાતે.
વિઠ્ઠલદાસ મૂળચંદ શાહ બી. એ મનુષ્યના જીવનમાં શાંતિ એક અમૂલ્ય વસ્તુ છે. શાંતિ એ સ્થાનમાં દષ્ટિગત થાય છે કે જ્યાં સ્વાધીન, સ્વાવલમ્બશીલ અને સચ્ચારિત્ર્ય મનુબેને નિવાસ હોય છે. દૂઢ પ્રતિજ્ઞા, ઉદ્દેશની સ્થિરતા, આત્મનિર્ભરતા અને આત્મબલને શાંતિ કહેવામાં આવે છે. શાંતિને એ અર્થ નથી કે મનુષ્ય કેવળ આળસુ, નિરોગી અને સાહસહીન સ્થિતિમાં બેસી રહેવું. એ તે મૃત્યુની નિશાની છે; કારણ કે એ અવસ્થામાં તમામ શક્તિઓ નિષ્ક્રિય બની જાય છે અને જીવન તદ્દન નિરસ બની જાય છે. જેને શાંતિ પ્રાપ્ત થયેલી લય છે તેનું જીવન તો સદા સરસ અને આનંદમય હોય છે.
જે મનુષ્ય માત્ર દેવ પર વિશ્વાસ રાખી બેસી રહે છે તેને કદાપિ શાંતિ મળી શકતી નથી. આ મનુષ્ય પોતાની વર્તમાન સ્થિતિથી હેજ પણ આગળ વધતું નથી અને ભવિષ્યની કઈ પ્રકારની ચિંતા કરતો નથી. આ મનુષ્ય કાયર અને પુરૂષાર્થહીન બની જાય છે. એના મુખમાં કે ખાદ્યપદાર્થો નાંખી જાય છે તે તે ભેજન કરે છે, નહિ તે એજ આળસુ સ્થિતિમાં પડ્યો રહે છે. તે પોતે કશું કામ કરવા શ્રમ લેતું નથી. આવા માણસની દશા નાવિક વિનાના વ્હાણ જેવી છે