Atmanand Prakash Pustak 017 Ank 02

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

માન-અભિમાનની પણ કંઈ હદ હોય ખરા કે ?
કરી શકે. ખરા શાસનરાગી અને સદ્દગુણપ્રેમી શ્રાવકશ્રાવિકાઓએ પણ સમય ઓળખીને એવા ઉત્તમ સાધુ સાધ્વીઓ તેમજ નિર્મળ આચારવિચારવાળા શાણું શ્રાવક શ્રાવિકાઓનાં હિતવચન આદરથી સાંભળી પોતાનું આચરણ સુધારવા જરૂર લક્ષ રાખવું જોઈએ. ઉત્તમ યેગ્યતાવાળા સાધુસાધવી કે શ્રાવકશ્રાવિકાને યથોચિત વિનય-સત્કાર કરવાથી આપણામાં રૂડી યેગ્યતા આવે છે. આપાગું દુ:ખદાયી અજ્ઞાન, મિથ્યાત્વ અને દુરાચરણ ટળે છે-દૂર થાય છે અને આપણામાં ખરેખર સુખદાયક તત્ત્વજ્ઞાન, તત્વશ્રદ્ધા અને તત્ત્વરમણતા જાગે છે–પ્રગટે છે. એ જ આ દુર્લભ માનવભવાદિક ઉત્તમ સામગ્રી પામવાનું સાર્થક્ય છે. તે વગરનું એ બધું નકામું છે. જો કે અજ્ઞાન, અશ્રદ્ધા, મિથ્યાત્વ અને સવજીંદાચરણથી આપણી પારાવાર ખરાબી (પડતી) થઈ છે પરંતુ હજી સમય ઓળખી સાવધાન થઈ જશું તે પાછી ઉન્નતિ સાધી શકાશે. ઈતિશમ.
લે-મુનિ મહારાજશ્રી કપૂરવિજયજી મહારાજ.
માન-અભિમાનની પણ કંઇ હદ હોય ખરી કે ?
વીર મેરા ગજ થકી ઉતરે, ગજ ચડયાં કેવળ ન હોય –વીર મેરા ? હાલા બંધુઓ અને બહેને!
એકદા ભરત અને બાહુબલી વચ્ચે વચ્ચે ભારે યુદ્ધ થયેલું. તેમાં કરે મનુષ્ય અને પશુઓને સંહાર થતે જોઈ, કરૂણાથી જેમનું હૃદય ચીરાય છે એવા ઉત્તમ દેવોએ બંને બંધુઓને એ અઘેર યુદ્ધથી ઉપરામ ( વિરામ) પામીને, એક બીજાની હારજીતની ખાત્રી કરવા દ્વયુદ્ધની જ ભલામણ કરી. તેમાં પણ જ્યારે બાહુબલીની જ જીત અને ભારતની હાર થઈ ત્યારે દિડભૂત જેવા બનેલા ભરતે બાહબલી ઉપર પોતે કરેલી પ્રતિજ્ઞા વિસારી ચકરત્ન મૂકહ્યું. તે પણ તેને ત્રણ વખત પ્રદક્ષિણ દઈ પાછું ફર્યું ત્યારે ભારત વિલખો થયે અને બાહુબલીએ ચક સહિત તેને ચુરી નાંખવા પિતાની વા જેવી કઠણુ મુષ્ટિ ( મુઠી) ઉપાડી. એજ વખતે વળી વિચાર આવ્યે કે આ અમોઘ મુષ્ટિપ્રહારથી એ ચક્રવતી રૂ૫ મારા વડીલ બંધુનું અવશ્ય મૃત્યુ થશે અને તેના પાપ અને અપયશથી હું કલંક્તિ થઈશ. તેથી એ ઉપાડેલી મૂડી વડે પંચમુષ્ટિ લોચ કરી, વિરાગ જાગવાથી પિોતે સાધુ-અણગાર બન્યા: પૂર્વ પિતાના ૯૮ અનુજે (લઘુ બંધુઓ) એ જેનું શરણ હેલું છે એવા આદીશ્વર પ્રભુની જ સેવા કરી સ્વમાનવભવ સફળ કરવા ભાવ થયે,