Atmanand Prakash Pustak 015 Ank 02

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 5

જૈન એતિહાસિક સાહિત્ય. જૈન ઐતિહાસિક સાહિત્ય,
શકુનિકા વિહાર ગતાંક પૃષ્ટ ( ૧૨ ) થી શરૂ.
મૂળપાઠનું ભાષાન્તર, * અહીં જમ્બુદ્વીપમાં આવેલા લંકા બેટમાં રત્નાશય પ્રદેશના શ્રીપુરનગરમાં ચંદ્રગુપ્ત (નામે) એક રાજા થયે. તેની સ્ત્રી ચંદ્રલેખા હતી. તેને સાત પુત્ર થયા પછી નરદત્તા દેવીની આરાધનાથી :તેને સુદર્શના નામની પુત્રી થઈ. વિદ્યા કલાને પ્રાપ્ત કરીને તે કન્યા યુવાવસ્થામાં આવી. એક દિવસે જેકે અયોગ્ય છતાં પણ તે પિતાના ખોળામાં બેઠી હતી ત્યારે ધનેશ્વર નામને ભકચ (ભરૂચ) માંથી એક વેપારી આવ્યો. ત્રણ તેજાના જે એક વૈદની પાસે પડયા હતા તેની (કાળી અને લાંબી પીપર તથા સુકાં જીંજર) વાસથી છીંક આવતાં તે “નમો અરહનાણમ” એમ બોલ્ય. આ શબ્દો સાંભળીને તે કન્યાને મૂછ આવી, અને આ વેપારીને લોકોએ) માર્યો. જ્યારે તેને ભાન આવ્યું ત્યારે તેને (પિતાના ) પૂર્વજન્મનું ભાન આવ્યું. પેલા વેપારીને જોઈને તેણે તેને છોડી દીધું અને કહ્યું કે તે ધર્મથી આપણે ભાઈ થાય છે. જ્યારે રાજાએ તેને મૂછનું કારણ પૂછ્યું ત્યારે તેણે (કન્યાએ) આ પ્રમાણે કહ્યું –“(મા) પૂર્વજન્મમાં હું એક સમળી હતી. અને ભરૂચમાં નર્મદા કિનારે આવેલા કરંટવનમાં વડના ઝાડ ઉપર રહેતી હતી. એક વખતે વર્ષાઋતુમાં સાથે સાથે સાત દિવસ સુધી વરસાદું પડ્યા કર્યો. આઠમે દિવસે સુધાતુર થઈને હું શહેરમાં ભટકી અને એક શિકારીના ઘરના આંગણામાંથી માંસને એક કટકો લઈને ઉડી ગઈ અને તે વડની એક શાખા ઉપર બેઠી કે તરત જ મારી પાછળ આવેલા પેલા શિકારીએ મને બાણ માર્યું. મારા મુખમાંથી પડી ગએલા માંસના કટકાને તથા બાણને લઈને પેલો શિકારી ચાલતો થયું. તે વખતે કરૂણ સ્વરે રૂદન કરતી તથા આમતેમ વલખાં મારતી મને એક સૂરીએ જોઈ. તેના કમંડલુમાંથી તેણે મારા ઉપર પાણી છાંટયું અને મને “પંચ નમસ્કાર' ભણાવ્યા. તેમાં મેં વિશ્વાસ રાખ્યો. અને મારા મરણ પછી મારે અહીં જન્મ થયો.” ત્યારબાદ સંસારથી વિરક્ત થઈને તથા ઘણે આગ્રહ કરીને પિતાની રજા લીધી અને પેલા વેપારી તથા સાતસો ગાડાં સાથે તે ભરૂકચ જવા નીકળી. આમાં એકસો કપડાંનાં હતાં, એકસો કિંમતી ચીજો
*મૂળ પુસ્તકમાં, તીર્થ કલ્પમાન પ્રાકૃત પાઠ પણ યથાવત્ આપ્યો છે, પરંતુ તે બધે અત્રે નિરૂગી જાણી તેનું ભાષાંતરજ આપવું ઉચિત ધાર્યું છે. મુનિજિનવિજ્યજી.