________________
ન હોય, ત્યાં વળી રમત રમવાની તો વાત જ કેવી ? વ્હીલચેર(પૈડાંવાળી ખુરશી)ના સહારે જ હવે તો ચાલવાનું હતું. આવી હાલત હોય ત્યારે રમતના મેદાન પર નામ રોશન કરવાની ઇચ્છા, એ તો શેખચલ્લીના તુક્કા જેવી જ ગણાય !
મુરલી સંજોગોથી હતાશ થયો નહીં. એણે તો વિચાર કર્યો કે પગ ભલે કામ ન આપે, પણ પુરુષાર્થ તો ગીરે મૂક્યો નથી ને ? દૃઢ નિર્ધાર હોય તો ગીચ જંગલમાંથી પણ માર્ગ મળે. કાળા માથાના માનવી માટે કશું અશક્ય નથી. પોલાદી ઇચ્છા આગળ તો ભલભલી આફત અને હરકત મીણની માફક પીગળી જાય.
વ્હીલચેરને જ એણે પોતાના પગ માન્યા. એમાં બેસીને એ તો જુદી જુદી રમતની તાલીમ લેવા લાગ્યો. વ્હીલ ચેરને એટલી ઝડપથી દોડાવતો કે મુરલીને માનવતાકાતનો અને ઝડપનો નમૂનો ગણવામાં આવ્યો. એ ૨કાબી-ફંકમાં ભાગ લેવા માંડ્યો. આબાદ તીરંદાજીથી નિશાન ઉપાડવા લાગ્યો. કુસ્તીમાં પણ કાબેલ બન્યો. ખુરશીમાં બેસીને જ ટેબલ ટેનિસ જેવી ખૂબ હલનચલન માગતી રમત છટાદાર રીતે ખેલવા લાગ્યો.
આ બધામાં મુરલીને સહુથી વધુ તો તરવું ગમે. તરવા માટે એણે ખૂબ મહેનત કરી. પાણીમાં આગળ ધપવા માટે બે હાથની સાથે બે પગનું હલનચલન એટલું જ જરૂરી ગણાય. મુરલી પાસે પગ હતા, પણ ન હોય તેવા જ. બાવડાના બળે એ તરવામાં પાવરધો બન્યો. એ ફ્રી સ્ટાઇલથી પણ કરી શકે, બ્રેસ્ટ સ્ટ્રોકની રીતે પણ તરી શકે. બેક સ્ટ્રોકની રીતે પણ તરવા લાગ્યો. એના તાલીમબાજ કરતાં પણ વધુ ઝડપથી મુરલી
ચાર પ્રકારની પદ્ધતિથી કરવામાં આવે છે. પીઠનો ભાગ પાણીની સપાટી પર રાખીને વારાફરતી અથવા એકસાથે એક કે બંને હાથ અને બંને પગનું હલનચલન કરવામાં આવે, તે પદ્ધતિને બેક સ્ટ્રોક કહે છે. પાણીની સપાટી પર છાતી રાખીને બંને હાથ અને બંને પગ પાણીની નીચે ચાલે ને માથાનો થોડો ભાગ સતત પાણીની બહાર રહે તે પદ્ધતિને બ્રેસ્ટ સ્ટ્રોક કહે છે. બટરફ્લાયમાં બંને હાથ અને બંને પગની એકસાથે ઉપરથી નીચે તરફ ગતિ કરવામાં આવે છે, જ્યારે ફ્રી-સ્ટાઇલ શબ્દ સૂચવે છે તેમાં આમાં ખાસ કોઈ પદ્ધતિને બદલે મુક્ત રીતે તરવામાં આવે છે.
અપંગનાં ઓજસ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
