________________
हर० ४०॥
ॐॐॐ----
| एहलो स्थिवरोमां विवाद उपजे, पण स्थिवरोमां क्लेश न होवा भबी जे गच्छनो साधु अथवा जे चारित्रीयो ते साधु संघाते |E) उद्देसमो. मोकल्यो होय तेने पूछे, पूछीने द्रव्य, क्षेत्र, काळ अने भाव प्रमाणे जोइ निश्चय करवो. अहो आर्यो ? तमे जाणोछो जे एणे ॥२॥ विपय सेव्यो अथवा नथी सेव्यो ? वळी तेज साधुने पूछे के तमे विषय सेव्योके नथी सेव्यो ? एम पूछता जो ते कहेके हार सेव्यो छे तो तेने प्रायश्चित देवो ने जो ते पछतां कहेके नथी सेव्यो तो प्रायश्चित देवो नहि. (सेववाना परिणाम थया पण सेव्यो नथी तो भगवती सूत्रे कयु छे तेम परिणामनो प्रायश्चित ए व्यवहार प्रायश्चित छे माटे देवो नहि. बळी अकृत्य सेवीने आलोवे तो आराधिक थाय). ते साधु जे प्रमाणे बोले ते प्रमाणथी निश्चय करी ग्रहवो. शिष्य कहे छे, हे पूज्य ? एम शा भणी कहुं ? गुरु कहे छे तीर्थकरे ए व्यवहार प्रायश्चित का केमके ते साची प्रतिज्ञाए करी कहे छे एटले प्रतिज्ञाए करी कहेनार सेवीने अप्रतिसेवी न करवो ॥ २५॥
अर्थ ॥ २६ ॥ ए. एक । प० पक्षी । एटले गच्छमां वर्तनारा । भि० साधुने । क. कल्पे | आ० बीजा आचार्य । उ० उपाध्याय । इ० थोडा । दि० काळलगे । वा० अथवा । अ० जावजीव लगे। वा० वळी । उ० स्थापवो । वा० अथवा । धा० धारवो । वा० बळी । तेनु कारण कहे छे । ज० जेम । वा० बळी । त० तेना । ग० गच्छने । १० प्रतित । सि. उपजे ॥२६॥ मूळपाठ ॥२६॥ एग पक्खियस्स निक्खुस्स कप्पश् थायरिय उवज्कायाण इत्तरियं दिसं वा. अणुदिसं वा उदिसित्तए वाधारेत्तए वा, जहा था तस्स गणस्स पत्तियं सिया ॥२६॥
४०॥ भावार्थ ॥ २६ ॥ एक पक्षी एटले एक गच्छवर्ती साधुओने आचार्यन उपाध्यायर्नु मरण उपजे तो ( सनाथपणा माटे ||
