________________
मृळपाठ ॥ १५ ॥ निग्गन्थस्स णं' गाहावइकुलं पिएमवायपमियाए अणुपविट्ठस्स अहा
लहुसए उवगरणजाए परिजढे सिया. तं च केइ साहम्मिए पासेजा, कप्पड़ से सागारक; गहाय जत्थेव अन्नमन्नं पासेजा तत्थेव एवं वएका । इमे में अजो किं परिन्नाए ? से य वएजा। परिन्नाए, तस्सेव पडिणिजाएयव्वे सिया. से य वएका । नो परिन्नाए, तं नो अप्पणा परिभु जा" नो अन्न
मन्नस्स' दावए. एगन्ते बहुफासुए थएिमले परिट्ठवेयव्वे सिया ॥ १२ ॥ भावार्थ ॥ १२ ॥ साधु ग्रहस्थने घेर आहारने अर्थे पेसे त्यां कोइ नानी ( मोटी) उपगरणनी जाति पड़ी जाय जे 1 उपगरण कोर एक साधर्मिक साधु देखे ते साधर्मिक साधुने ग्रहस्थना थकी ते वस्तु ग्रहीने ज्यां माहोमांहि साधु एक वीजाने :
देव त्या एम कहे हे आर्यो ? तमे आ उपगरण केहेना छे ते वावत कांइ जाणो छो ? ते साधु कहे हा अमे ओळख्यो ए M अमारो उपगरण टे तो ते उपगरण तेने आपे, जो ते एम कहेके ए कहेनो छे ते अमे जाणता नथी तो ते उपगरणनो लाव६ नार साधु पोते ते न भोगये तेमज अनेरा साधुने दीए नहीं पण एकांत घणी फ्रासुक (निर्दोप) थंडीलनी जग्याए (प्रदेश :
१H omits ( एचमां नथी ) गं. २ । (एच ) 'म्मिया. ३ H adds (एचमां वधारे ) ते. ४ १ (एच) इमं ते. 1५11 (एच) 'मुखए.६11 (एच) अन्नसि.७। (एच) पदेसे पटिलेहिता परि.