________________
પિચાશ રૂપધારી દેવકે ઉપસર્ગ કા વર્ણન
ટાથે-“હમ -ત્યાદિ તેના જાનુ (બુટ) લાંબા હતા અને કંપી રહ્યા હતા ખંડિત વાંકી ભ્રમરે વિકૃત થઈ ગઈ હતી. તેણે મોં ફાડી રાખ્યું હતું અને જહાનો આગલે ભાગ બહાર કાઢી રાખ્યું હતું. તેણે સરડા (કાચીંડા)ની માળા મસ્તક અ દિ પર પહેરી હતી, ઉદરની માળા ધારણ કરી હતી. કાનનાં ઘરેણાંની જગ્યાએ તેણે નેળીયા પહેર્યા હતા. સાપોથી તેણે પોતાના વક્ષસ્થળને શણગાયું હતું તે પિશાચે ભુજાઓ પર હાથ લગાવી લગાવીને ઘેર ભયંકર ગર્જના કરતા અટ્ટહાસ્ય કયું (ખડખડાટ હસ્યો. એક હોવા છતાં અનેકરૂપ પાંચ વર્ણવાળા રમથી યુક્ત, બહુજ ભારે, નીલકમલ, ભેંશનાં શીંગડાં, નીલ અને અળસીનાં ફૂલના જેવી શ્યામ રંગની તાખી તલવાર લઈને, જ્યાં પિષધશાળા હતી અને જ્યાં કામદેવ શ્રાવક હતું ત્યાં તે આવ્યું. આવીને લાલ-પીળો થઈ. કુપિત અને ભયંકર ક્રોધાવિષ્ટ થઈ, દાંત કચકચાવતે, તાત્પર્ય એ કે એટલી હદ સુધી ફોધોધ થઈને તે કામદેવ શ્રાવકને આ પ્રમાણે કહેવા લાગ્યાઃ “અરે કામદેવ શ્રાવક! તું મતની ઈચ્છા કરી રહ્યો છે. છેવટનું ભુંડુ થવાનાં તારા લક્ષણ છે. તું અભાગી ચૌદશે પેદા થયેલ છે. શ્રી (કાન્તિ); હી લજજા), ધૃતિ (ધીરજ) અને કીર્તિથી હીન છે. આહાહાહા !!! તું ધર્મની કામના કરે છે? પુણ્યની કામના કરે છે? સ્વર્ગની કામના કરે છે? ધર્મ પુણ્ય સ્વર્ગ અને મોક્ષની કાંક્ષા કરે છે? તું ધર્મ પુણ્ય સ્વર્ગ અને મેક્ષન પિપાસુ છે? દેના પ્રિય ! પિતાનાં શીલ, વ્રત. વિરમણ, પ્રત્યાખ્યાન, અને પિષધવાસથી ડગવું, ક્ષુબ્ધ થવું, તેને ખંડિત કરવાં ભગ્ન કરવાં, ત્યાગ યા પરિત્યાગ કરવાં, એ કંઈ તને નથી કલ્પતું? પણ તું આજે શીલ આદિ યાવતુ પૌષધપવાસને નહિં છેડે, નહિં ભાંગે, તે જે, આ નીલ કમળ આદિના જેવી શ્યામ રંગની તીખી તલ્હારથી આ પ્રમાણે તારા ટુકડે ટુકડા કરી નાંખીશ, તેથી તું હે ભલા માણસ! અતિ વિકટ દુ:ખ ભગવતે અકાળે (અસમ) જ આ જીદગીથી હાથ ધોઈ બેસીશ.” (૫).
ઉપાશક દશાંગ સુત્ર
૯9