Book Title: Agam 07 Ang 07 Upashak Dashang Sutra Sthanakvasi Gujarati
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
શ્રાવકના મોટા પુત્રને ઘેરથી લઈ આવ્યો, અને તેની સમીપે જ તેના પુત્રને ઘાત કરવા લાગ્યા. ઘાત કરીને માંસના ત્રણ ટુકડા કર્યા, આંધણ ચડાવેલી કડાઈમાં ઉકાળ્યા અને પછી ચુલની પિતા શ્રાવકના શરીર પર માંસ અને લેહી સીંચવા (છાંટવા) લાગે. (૧૩૧). ચુલની પિતાએ એ અસહ્ય વેદના સહન કરી. (૧૩૨).
ત્યારે પણ દેવે ચુલની પિતાને નિર્ભય યાવત જોયો, એટલે બીજી અને ત્રીજીવાર પણ ચુલનીપિતા શ્રાવકને કહ્યું: હે ચુલની પિતા શ્રાવક! અરે અનિષ્ટના કામી! યાવત્ તું શીલ આદિને ભંગ નહિ કરે તે હું આજ તારા મધ્યમ (વચેટ) પુત્રને ઘેરથી લઈ આવીશ અને તારી સામે તેને ઘાત કરીશ. મેટા પુત્રના સંબંધમાં જેવું કહ્યું હતું તેવું જ કહ્યું અને કર્યું. એ જ પ્રમાણે ત્રીજા નાના છોકરાના સંબંધમાં પણ કહ્યું અને કર્યું તે પણ ચુલનીપિતા શ્રાવકે યાવત અસહ્ય વેદના સહન કરી. (૧૩૩) એટલે દેવે ચોથી વાર ચુલનીપિતાને કહ્યું: “હે ચુલની પિતા શ્રમણોપાસક! અનિષ્ટના કામી ! જે તું યાવત ભંગ નહિ કરે તે આજે તારી પૂજ્ય હઈને દેવતાસ્વરૂપ, સદુપદેશ આપનારી અને હિતચિંતક હેઈને ગુરૂ ત્થા જન્મ દેનારી હેઈને જનની, ગર્ભ ધારણ લાલનપાલન આદિ દુષ્કરમાં દુષ્કર કાર્ય કરનારી માતા ભદ્રા સાર્થવાહી છે, તેને તારા ઘેરથી લાવું છું અને તારી સામે જ તેના પ્રાણું લઉં છું. પ્રાણ લઈને તેના માંસના ત્રણ ટુકડા કરી આંધણભરી કઢાઈમાં ઉકાળીશ અને તારા શરીર પર તે માંસ અને લેહી છાંટીશ. જેથી તે અત્યંત દુઃખી થઈને અકાળે જ મૃત્યુને પામીશ (૧૩૪) દેવે એમ કહા. છતાં ચુલનીપિતા શ્રાવક નિર્ભય ચાવત વિચરી રહ્યો. (૧૩૫). દેવતાએ તેને નિર્ભય રહેલે જોઈને બીજીવાર અને ત્રીજીવાર પણ એમજ કહ્યું કે “અહે ચુલનીપિતા શ્રાવક! એ પ્રમાણે યાવત તું માયે જશે.” (૧૩૬) દેવે બીજીવાર અને ત્રીજીવાર પણ કહ્યું એટલે ચુલનીપિતા શ્રાવક એ પ્રમાણે વિચારવા લાગ્યું કે “અહે! આ પુરૂષ અનાર્ય છે, તેની બુદ્ધિ અનાર્ય છે, એ અનાર્ય–પાપ-કર્મોનું આચરણ કરે છે. તેણે મારા મોટા પુત્રને ઘેરથી ઉપાડી લાવી મારી સામે તેને મારી નાખે. (એ પ્રમાણે દેવે જે જે કર્યું તે બધું તે વિચારવા લાગે) પછી મારા શરીર પર માંસલેહી છાંટયાં, તે પછી મારા વચેટ પુત્રને તે લાવ્યો યાવત્ મારા શરીર પર માંસ અને લેહીં છાંટ્યાં, તે પછી મારા નાના પુત્રને ઘેરથી લાવી ચાવત લેહી મારા શરીરે છાંટયું. એટલાથી પણ તેને સંતોષ ન થયું. હવે તે મારી દેવતાસ્વરૂપ અને ગુરૂસ્વરૂપ જનના, મારે માટે કઠેરમાં કઠેર કષ્ટ સહન કરનારી માતા ભદ્રા સાર્થવાહી છે તેને પણ ઘેરથી લાવી મારી સમીપે મારી નાંખવા ઈચ્છે છે, હવે મારે એ પુરૂષને પકડી લે એજ ઠીક છે.”
એમ વિચાર કરીને તે ઉઠ, પરંતુ તે દેવતા આકાશમાં ઉડી ગયે, ચુલનીપિતાએ એક થાંભલાને પકડી લીધે અને જોરથી ચીસ નાંખી. (૧૩૭) ભદ્રા સાર્થવાહી એ ચીસ સાંભળી સમજીને જે બાજુએ ચુલની પિતા શ્રાવક હતું તે બાજુએ આવી અને ચુલની પિતા શ્રાવકને કહેવા લાગી: “બેટા! તેં એમ જોરથી કેમ ચીસ પાડી?” (૧૩૮). ચુલની પિતા શ્રાવક પિતાની માતા ભદ્રા સાર્થવાહને કહેવા લાગ્યા
હે મા! શી ખબર, કેઈ પુરૂષ ક્રોધિત થઈને એક મેટી નીલી તલવાર લઈને મને કહેવા લાગ્યુઃ “હે ચુલનીપિતા શ્રાવક! અનિષ્ટના કામી! જે તું શીલાદિને ત્યાગ નહિ કરે તે યાવત મારી નાંખીશ.” (૧૩૯). તેના એવા કથનથી હું ભયભીત ન થતાં
ઉપાશક દશાંગ સુત્ર
૧૦૪
