________________
કુડકોલિક શ્રાવક ઓર દેવ કે પ્રશ્નોત્તર કા વર્ણન
છ8 અધ્યયન. હવે છઠું અધ્યયન કહીએ છીએ. ટાર્ગે-“છ” ત્યાદિ (૧૯૬ થી ૧૬૯)
ઉલ્લેપ-પૂર્વવત-હે જંબૂ! એ કાળે એ સમયે કાંપિયપુર નગર, સહસ્સામ્રવન ઉદ્યાન, જિતશત્રુ રાજા, કંડકૌલિક ગાથાપતિ, પૂષા ભાયી હતી. કંડકૌલિક ગાથાપતિ પાસે છ કરેડ સેનૈયા ખજાનામાં હતા, છ કરોડ વેપારમાં અને છ કરોડ લેણ-દેણમાં શક્યા હતા. તેની પાસે છે ગેકુળ હતા. મહાવીર સ્વામી પધાર્યા. આનંદની પેઠે કુંડકૌલિકે ગૃહસ્થ ધર્મને સ્વીકાર કર્યો, ચાવત શ્રમણ નિગ્રંથને ભકત પાનને પ્રતિલાભ કરાવતે વિચરતે હતો (૧૬૬). એક સમયની વાત છે કે જ્યારે પૂર્વાપરોઢ (બાર)ને સમયે અશોકવનરાજિમાં પૃથિવીશિલાપટ્ટકની તરફ કંડકૌલિક શ્રાવક આ અને તેણે પોતાના નામવાળી વીંટી તથા ઉત્તરાયણ વસ્ત્ર (ખેસ ઉતારી શિલાપર મૂક્યાં. પછી શ્રમણ ભગવાન મહાવીરની સમીપની ધર્મપ્રજ્ઞપ્તિ સ્વીકારીને વિચારવા લાગે. (૧૬૭) પછી તેની સમીપે એક દેવ પ્રકટ થશે. (૧૬૮) તેણે નામવાળી વીટી અને ખેસ શિલા પરથી ઉઠાવી લીધા અને નાની નાની ઘંટડીઓવાળા ઉત્તમ વસ્ત્ર ધારણ કરીને આકાશમાં રહી કુંડકૌલિક શ્રાવક પ્રતિ બેઃ “અરે કંડકૌલિક શ્રાવક ! હે દેવાનુપ્રિય ! મંખલિપુત્ર ગોશાળની ધર્મપ્રજ્ઞપ્તિ સુંદર હિતકર છે. તેમાં ઉત્થાન (ઉઠવું) કર્મ (ગમનાગમનાદિ ક્રિયાઓ), બલ (શારીરિક શકિત) વીર્ય (આત્માનું તેજ), પુરૂષકાર (રૂષ), પરાક્રમ (પ્રચંડ પુરૂષાર્થ, એમાંની કોઈ પણ વસ્તુ નથી, સર્વ પદાર્થ નિયત (ભાગ્યને ભરેસે) છે. અને શ્રમણ ભગવાન મહાવિરની ધર્મપ્રજ્ઞપ્તિ સાચી નથી, કારણ કે તેમાં ઉત્થાન યાવત પરાક્રમ છે અને બધા (કેઈપણ) પદાર્થ ભાગ્યકૃત નથી.
ઉપાશક દશાંગ સુત્ર
૧૦૯
